متون درس « مُراجعَةُ دُروسِ الصَّفِّ السّابِعِ وَ الثّامِنِ» و معنی:

« أَهْلاً وَ سَهْلاً »

خوش آمدید

يَبْتَدِئُ الْعامُ الدِّراسيُّ الْجَديدُ. يَذْهَبُ الطُّلّبُ وَ الطّالِباتُ إِلَی الْمَدرَسَةِ بِفَرَحٍ؛ هُمْ يَحْمِلونَ حَقائِبَهُم؛ الشَّوارِعُ مَمْلوءَةٌ  بِالْبَنينَ وَ الْبَناتِ. يَبْتَدِئُ فَصْلُ الدِّراسَةِ وَ الْقِراءَةِ وَ الْکِتابَةِ وَ فَصلُ الصَّداقَةِ بَينَ التَّلاميذِ.

سال تحصیلی جدید شروع می شود، دانش آموزان پسر ودختر با خوشحالی به مدرسه می روند؛ آنها کیف هایشان را می  برند؛ خیابان ها پر از پسران ودختران است. فصل درس (تحصیل) و خواندن و نوشتن و فصل دوستی بین دانش آموزان  شروع می شود.

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

به نام خداوند بخشنده و مهربان

أَبْدَأُ بِاسْمِ اللّهِ کَلامي                                                    أَذْکُرُ رَبّی عِندَ قيامي

با نام خدا کلامم را آغاز می کنم                                   پروردگارم را هنگام برخاستن یاد می کنم

أَبْدَأُ بِاسْمِ اللّهِ دُروسي                                                 أَذْکُرُ رَبّی عِندَ جُلوسي

با نام خدا درس هایم را آغاز می کنم                           پروردگارم را هنگام نشستن یاد می کنم

أَقْرَأُ بِاسْمِ اللّهِ کِتابي                                                    أَسْأَلُ رَبّي حَلَّ صِعابي

با نام خدا کتابم را می خوانم                                        از پروردگار محل سختی های مرا می خواهم

مَکْتَبُنا نورٌ وَ حَياةُ                                                         فيهِ دُعاءٌ، فيهِ صَلاةُ

کتاب ما نور و زندگی است                                            که در آن دعا ونماز وجود دارد

فيهِ عُلومٌ، فيهِ کَمالُ                                                   فيهِ کُنوزٌ، فيهِ جَمالُ

در آن علم هایی است، درآن کمال وجود دارد              درآن گنج هایی است، در آن زیبایی وجود دارد

يَتَخَرَّجُ مِنهُ الْعُلَماءُ                                                      وَ يُدَرِّسُ فيهِ الْحُکَماءُ

از آن دانشمندان فارغ التحصیل می شوند                   و در آن حکیمان درس می دهند

ها کُتُبي أَنوارُ سَمائي                                                   مَرْحَمَةٌ، کَنْزٌ، کَدَوائي

هان! کتاب هایم نورهای آسمانیم هستند                    مهربانی، گنج و مانند دارو برایم هستند

أَبْدَأُ بِاسْمِ اللّهِ أُموري                                                    فَاسْمُ لِٰهي، زاد سُروري

با نام خدا کارهایم را آغاز می کنم                                پس نام معبودم (خدایم) شادی مرا زیاد کرد

الاربعینات:

واژه نامه درس « مُراجعَةُ دُروسِ الصَّفِّ السّابِعِ وَ الثّامِنِ» و معنی:

الاربعینات

قواعد درس «اَلْعُبورُ الْآمِنُ »:

 اگر حروف اصلی (ریشه) کلمه ای را تشخیص بدهیم پیدا کردن وزن آن کلمه آسان است

 برای پیدا کردن حروف اصلی کلمه کافی است برای آن کلمه یک هم خانواده پیدا کنیم

به حروف مشترک در کلمات هم خانواده حروف اصلی می گوییم

 مُحکم ، أحکام ، ت حکیم ، إستحکام ، حُکّام ، حاکم و.......... حروف مشترک این کلمات( حکم ( به حروف غیراز حروف اصلی حروف زائد یا حروف اضافی می گویند

 برای اینکه وزن کلمه ای را پیدا کنیم ، در زبان عربی از کلمه فعل استفاده می کنیم. فعل را زیر حروف اصلی قرار می دهیم و حروف زائد را به آن اضافه می کنیم. مثال:

مُحکم ، أحکام ، تحکیم ، إستحکام ، حُکّام ، حاکم

مُفعل ، أفعال ، تَفعیل ، إِستفعال ،  فَعّال ، فاعِل

وزن و غیر وزن از نظر تعداد حروف و حرکت باید باهم مساوی باشند.

در کلمه « اکتشاف»

به حرف «ک » فاء الفعل.

 به حرف « ش» عین الفعل .

به حرف« ف» الم الفعل می گوییم.

واژه نامه درس «اَلْعُبورُ الْآمِنُ » و معنی:

متون درس «جِسْرُ الصَّداقَةِ» و معنی:

جِسْرُ الصَّداقَةِ

پل دوستی

کانَ حميدٌ وَ سعيدٌ أَخَوَينِ في مَزْرَعَةِ قَمْحٍ؛ في أَحَدِ الْأَيّامِ وَقَعَتْ عَداوَةٌ بَيْنَهُما وَ غَضِبَ الْأَخُ الْأَکْبَرُ «حَميدٌ» عَلَی الْأَخِ  الْأَصْغَرِ «سَعيدٍ» وَ قالَ لَهُ: «اُخْرُجْ مِنْ مَزرَعَتي» وَ قالَتْ زَوجَةُ حميدٍ لِزَوجَةِ سعيدٍ: «اُخْرُجي مِنْ بَيتِنا.»

حمید و سعید دو برادر در مزرعه گندم بودند؛ در یکی از روزها دشمنی بین آن ها در گرفت و حمید  برادر بزرگتر بر سعید برادر کوچکتر خشمگین شد و به او گفت: «از مزرعه من خارج شو.»  و همسر حمید به همسر سعید گفت: «از خانه ما خارج شو»

في صَباحِ أَحَدِ الْأَيّامِ طَرَقَ رَجُلٌ بابَ بَيْتِ حميدٍ؛ عِنْدَما فَتَحَ حميدٌ بابَ الْبَيتِ؛ شاهَدَ نَجّاراً؛ فَسَأَلَهُ: «ماذا تَطْلُبُ مِنّي؟»

در صبح روزی دیگر مردی درِ خانه حمید را کوبید؛ زمانی که حمید درِ خانه را باز کرد؛ نجّاری را  دید؛ پس از او پرسید: «از من چه درخواستی داری؟!»

أَجابَ النَّجّارُ: «أَبْحَثُ عَنْ عَمَلٍ؛ هَل عِنْدَكَ عَمَلٌ؟»

نجّار گفت: «دنبال کاری می گردم. آیا نزد تو شغلی برای من است؟»

فَقالَ حميدٌ: «بِالتَّأکيد؛ عِندي مُشکِلَةٌ وَ حَلُّها بِيَدِ.»

پس حمید گفت: «قطعا مشکلی دارم که راه حلّ آن در دست توست.»

قالَ النَّجّارُ: «ما هيَ مُشکِلَتُكَ؟»

نجّار گفت: «مشکلت چیست؟»

أَجابَ حميدٌ: «ذٰلِكَ بَيتُ جاري؛ هوَ أَخي وَ عَدوّي؛ اُنْظُرْ إِلَی ذٰلِكَ النَّهْرِ؛ هوَ قَسَّمَ  الْمَزرَعَةَ إِلَی نِصفَينِ بِذٰلِكَ النَّهرِ؛ إِنَّهُ حَفَرَ النَّهْرَ لِأَنَّهُ غَضْبانُ عَلَيَّ. عِندي أَخْشابٌ کَثيرَةٌ فِي الْمَخْزَنِ؛ رَجاءً، اِصْنَعْ جِداراً  خَشَبيَّاً بَينَنا.»

حمید جواب داد: «آن خانه همسایه من است. او برادر و دشمن است؛ به آن رود بنگر، او مزرعه را توسط آن  روز به دو قسمت مساوی تقسیم کرده است. او برای اینکه مرا عصبانی کند این رود را کنده است. من در  انبار چوب فراوانی دارم. لطفا دیواری چوبی میان ما بساز.»

ثُمَّ قالَ لِلنَّجّارِ: «أَنا أَذْهَبُ إلَی السّوقِ وَ أَرجِعُ مَساءً» عِنْدَما رَجَعَ حميدٌ إِلَی مَزرَعَتِهِ مَساءً تَعَجَّبَ کَثيراً؛ النَّجّارُ ما صَنَعَ  جِداراً؛ بَلْ صَنَعَ جِسْرا عَلَی النَّهْرِ؛ فَغَضِبَ حميدٌ وَ قالَ لِلنَّجّارِ: « ماذا فَعَلْتَ ؟! لِمَ صَنَعْتَ جِسْراً ؟!»

سپس به نجّار گفت: «من به بازار می روم و بعد از ظهر بر می گردم» زمانی که حمید بعد از ظهر به مزرعه  برگشت. بسیار تعجّب کرد؛ نجّار دیواری نساخته بود بلکه یک پل بر رود ساخته بود پس حمید عصبانی شد و به نجاّر گفت : «چه کردی؟ چرا پل ساختی؟!»

في هٰذا الْوَقتِ وَصَلَ سعيدٌ وَ شاهَدَ جِسْراً فَحَسِبَ أَنَّ حميداً أَمَرَ بِصُنْعِ الْجِسْرِ؛ فَعَبَرَ الْجِسْرَ وَ بَدَأَ بِالْبُکاءِ وَ قبلَ أَخاهُ وَ اعْتَذَرَ؛ ذَهَبَ حميدٌ إلَی النَّجّارِ وَ شَکَرَہُ وَ قالَ: « أنتَ ضَيفي لِثَلاثَةِ أَيّامٍ»

در این زمان سعید رسید و پل را دید پس گمان کرد که همانا حمید دستور ساخت پل را داده است؛ پس از پل  عبور کرد و شروع به گریه کرد و برادرش را بوسید و از او معذرت خواست؛ حمید به سوی نجّار رفت و از او  تشکّر کرد و گفت: «تو برای سه روز مهمان من هستی»

اِعْتَذَرَ النَّجّارُ وَ قالَ: «جُسورٌ کَثيرَةٌ باقيَةٌ؛ عَلَيَّ الذَّهابُ لِصُنْعِها»

نجّار معذرت خواست و گفت: «پل های بسیار باقیست؛ بر من واجب است رفتن برای ساخت آنها.»

مِن کَلامِ رَسولِ اللّهِ (ص):

اِثْنانِ لا ینْظُرُ اللهُ إِلَیْهِما: قاطِعُ الرَّحِمِ وَ جارُ السّوءِ.

از سخنان پیامبر خدا (ص) است که می فرماید:

دو شخص هستند که خداوند به آن ها نظر نمی کند؛ برّنده پیوند خویشان و همسایه بد.

الاربعینات

قواعد درس «جِسْرُ الصَّداقَةِ»:

انجام دادن کاری را خواستن.

فعل امر از فعل مضارع دوم شخص مفرد و دوم شخص جمع ساخته می شود.

مراحل ساخت فعل امر

1.حرف « تـَ » را از اول فعل مضارع برمی داریم.

2. به جای « تـَ » اِ ، اُ می گذاریم.

3. حرف آخر فعل مضارع را ساکن -ْ می کنیم. و اگرحرف آخر فعل مضارع حرف « ن » بود حذف می کنیم

اکنون از فعل های زیر فعل امر بسازید:

تَذهَبُ: اِذهَب                          تَذهَبینَ: اِذهَب

تَخرُجُ: اُخرُج                             تَخرُجینَ: اُخروج

تَجلِسُ:اِجلِس                          تَجلیسینَ:اِجلِس

واژه نامه درس «جِسْرُ الصَّداقَةِ» و معنی:

متون درس «اَلصَّبرُ مِفتاحُ الْفَرَجِ » و معنی:

اَلصَّبرُ مِفتاحُ الْفَرَجِ

صبر کلید گشایش است

وَقَعَتْ هٰذِہِ الْحِکايَةُ قَبْلَ أَربَعينَ سَنَةً في بِلادٍ؛ ذَهَبَ اثْناعَشَرَ طالِباً مِنْ طُلّبِ الْجامِعَةِ مَعَ أُستاذِهِم إلَی سَفْرَةٍ عِلْميَّةٍ  لِتَهيِئَةِ أَبْحاثٍ عَنِ الْسْماكِ؛

این حکایت چهل سال پیش در کشوری اتفاق افتاده است، دوازده دانشجو از دانشجویان دانشگاه همراه استادشان برای تهیه پژوهش هایی دربارۀ ماهی ها به سفری علمی رفتند.

کانَتْ مياهُ الْبَحرِ هادِئَةً؛ فَجأَةً ظَهَرَ سَحابٌ فِي السَّماءِ؛ ثُمَّ عَصَفَتْ رياحٌ شَديدَةٌ وَ صارَ الْبَحرُ  مَوّاجاً.

آب های دریا آرام بود، ناگهان ابری در آسمان آشکار شد پس باد شدیدی وزید و دریا مواج شد.

فَأَصابَتْ سَفينَتُهُم صَخْرَةً؛ فَخافوا؛ السَّفينَةُ انْکَسَرَتْ قَليلاً وَلٰکِنَّها ما غَرِقَتْ؛ عِندَما وَصَلوا إِلَی جَزيرَةٍ مَجهولَةٍ،  فَرِحوا کَثيراً وَ شَکَروا رَبَّهُم وَ نزَلوا فيها؛

پس کشتی آنها به صخره ای برخورد کرد؛ پس ترسیدند؛ کشتی اندکی تَرَک برداشت اما غرق نشد. هنگامی که به یک جزیرۀ ناشناخته رسیدند، بسیار خوشحال شدند و پروردگارشان  را شکر کردند و در آنجا پیاده شدند.

مَضَی يَومانِ؛ فَما وَجَدوا أَحَداً فِي الْجَزيرَةِ و ما جاءَ أَحَدٌ لِنَجاتِهِم؛ قالَ لَهُمُ الْسُتاذُ:

دو روز گذشت و کسی را در جزیره پیدا نکردند و کسی برای نجاتشان نیامد، استادشان به آن ها  گفت:

«يا شَبابُ، عَلَيکُم بِالْمُحاوَلَةِ. اِسْمَعوا کَلامي وَ اعْمَلوا بِهِ کَأَنَّهُ ما حَدَثَ شَيءٌ. عَلَيْکُم بِمُواصَلَةِ أَبْحاثِکُم.»

«ای جوانان، شما باید تلاش کنید. سخنم را گوش کنید و به آن عمل کنید؛ مثل این  که چیزی نشده است، باید پژوهش هایتان را ادامه دهید»

ثُمَّ قَسَّمَهُم إلَی أَربَعَةِ أَفْرِقَةٍ وَ قالَ لِلْفَريقِ الأوَّلِ:«يا طُلّبُ، اِبْحَثوا عَنْ صَيْدٍ وَ اجْمَعوا الْحَطَبَ»

سپس آنها را به چهار گروه تقسیم کرد و به گروه اول گفت: « ای دانشجویان، دنبال صیدی  بگردید و هیزم جمع کنید»

وَ قالَ لِلْفَريقِ الثّاني: «يا طالِبانِ، اِجْلِبا بَعْضَ الْشَياءِ الضَّروريَّةِ مِنَ السَّفينَةِ»

و به گروه دوم گفت: «ای دو دانشجو (پسر) بعضی از چیزهای ضروری را از کشتی بیاورید»

وَ قالَ لِلْفَريقِ الثّالِثِ: «يا طالِباتُ، اُطْبُخْنَ طَعاماً »

و به گروه سوم گفت: «ای دختران دانشجو، غذایی برایمان بپزید»

وَ قالَ لِلْفَريقِ الرّابِعِ: «يا طالِبَتانِ، اِبْحَثا عَنْ مَوادَّ غِذائيَّةٍ»

و به گروه چهارم گفت: «شما دو دانشجوی دختر، دنبال مواد غذایی بگردید»

ثُمَّ قالَ لِلْجَميعِ: «اِصْبرِوا إِنَّ اللهَ مَعَ الصّابِرينَ» مَضَی أُسبوعٌ. في يوَمٍ مِنَ الَْيّامِ نَزَلَ مَطَرٌ شَديدٌ وَ أَصابَتْ صاعِقَةٌ  سَفينَتَهُم فَاحْتَرَقَت. قالَ الطُّلّبُ: «لا رَجاءَ لِنَجاتِنا» فَقَرَأَ الأُسُتاذُ هذِەِ الْيةَ «یا أیّهَا الّذینَ آمَنوا اصبِروا»

سپس به همگی گفت: «صبر کنید، زیرا خدا با صبر کنندگان است» یک هفته گذشت. در  روزی از روزها باران شدیدی بارید و رعد و برق به کشتی آنها برخورد کرد و کشتی سوخت. دانشجویان گفتند: «هیچ امیدی به نجات ما نیست» پس استاد این آیه را خواند: «ای کسانی  که ایمان آوردید صبر پیشه کنید»

حَزِنَ الطُّلّبُ وَ قالوا: «فَقَدْنا سَفينَتَنا»

دانشجویان ناراحت شدند و گفتند: «کشتیمان را از دست دادیم.»

وَ بَعْدَ أَداءِ الصَّلاةِ وَ الدُّعاءِ صَرَخَ أَحَدُهُم بَغْتَةً:

و بعد از به جا آوردن نماز و  دعا یکی از آنها ناگهان فریاد زد:

«اُنظُروا يا زُمَلائي. اُنظُرْنَ يا زَميلاتي. تِلْكَ سَفينَةٌ حَربيةَّ تَقتَرِبُ مِنّا»

«ای همکلاسی های من (پسر) نگاه کنید. ای هم کلاسی ها من (دختر) نگاه کنید. آن کشتی  جنگی به ما نزدیک می شود»

السَّفينَةُ الْحَربيَّةُ اقتَرَبَتْ مِنْهُم وَ نَزَلَ مِنها جُنودٌ. فَرِحَ الطُّلّبُ وَ سَأَلوا الْجُنودَ:

کشتی جنگی به آنها نزدیک شد و سربازان از آن پیاده شدند. دانشجویان خوشحال شدند و از سربازان پرسیدند:

«کَيفَ وَجَدْتُم مَکانَنا؟»

«چگونه جای ما را پیدا کردید؟»

أَجابَ الْجُنودُ: «رَأَيْنا دُخاناً مِنْ بَعيدٍ. فَأَتَيْنا وَ شاهَدْناکُم»

سربازان جواب دادند: «دودی را از دور دیدیم. پس آمدیم و شما را مشاهده کردیم»

الاربعینات

واژه نامه درس «اَلصَّبرُ مِفتاحُ الْفَرَجِ » و معنی :

قواعد درس «اَلصَّبرُ مِفتاحُ الْفَرَجِ » :

فعل امر (دوم شخص جمع )

مراحل ساخت فعل امر

1.حرف «ت » را از اول فعل مضارع برمی داریم.

2.به جای « ت » اِ ، اُ می گذاریم.

3. رف آخر فعل مضارع را ساکن -ْ می کنیم. و اگر حرف آخرفعل مضارع حرف « ن » بود حذف می کنیم

 4.حرف آخر فعل مضارع در دوم شخص جمع(جمع مونث)ساکن یا حذف نمی شود.

اکنون از فعل های زیرفعل امر بسازید:

تَذهبانِ:اِذهبا                           تذهبانِ :اِذهبا

تَخرُجونَ:اِخروجوا                      تَجلِسنَ:اِجلسنَ

»  ن » دوم شخص جمع (جمع مونث) ساکن یا حذف نمی شود.( هیچ تغییری نمی کند)

» ن »اگر جزء سه حرف اصلی (ریشه ) فعل باشد حذف نمی شود بلکه ساکن می شود.

متون درس «اَلرَّجاءُ» و معنی:

اَلرَّجاءُ

 امید

في يَومٍ مِنَ الْأيّامِ جاءَ سِتَّةُ صَيّادينَ وَ حَفَروا حُفرَةً عَميقَةً ثُمَّ سَتَروهالِصَيدِ الْحَيَواناتِ وَ بَيعِها لِحَديقَةِ الْحَيَواناتِ. وَقَعَ  الثَّعْلَبُ وَ الْغَزالَةُ فِي الْحُفرَةِ بَغتَةً؛ فَطَلَبا مُساعَدَةً؛ لٰکِنَّ الْحَيَواناتِ هَرَبْنَ؛ لِأنَّهُنَّ سَمِعْنَ مِنْ بَعيدٍ أَصواتَ الصَّيّادينَ. حاوَلَ  الثَّعلَبُ وَ الْغَزالَةُ لِلنَّجاةِ.

گروهی از جانوران در جنگلی بودند؛ شیر، روباه، گرگ، آهو، سگ و... در روزی از روزها شش شکارچی آمدند و چالۀ عمیقی کندند، سپس آن را برای شکار حیوانات و فروش آنها به باغ وحش پوشاندند (پنهان کردند). ناگهان روباهی و آهویی در چاله افتادند و کمک خواستند. اما حیوانات فرار کردند؛ زیرا از دور صدای شکارچی ها را شنیدند. روباه و آهو برای رهایی تلاش کردند.

بَعدَ دَقائِق رَجَعَتْ حَمامَةٌ وَ قالَتْ لِلثَّعلَبِ: «لا فائِدَةَ لِلْمُحاوَلَةِ. لا تَصْعَدْ. أَنتَ لاتَقْدِرُ. لَقَدْ جَرَّحْتَ بَدَنَكَ»

بعد از چند دقیقه: کبوتری به روباه گفت: «امیدی به نجات تو نیست. بالا نیا، تو نمی توانی بدنت را زخمی کردی.»

وَ رَجَعَ الْکَلبُ و قالَ لِلْغَزالَةِ: «لا رَجاءَ لِنَجاتِكِ. لا تَصْعَدي. أَنتِ لا تَقْدِرينَ. لَقَدْ جَرَّحْتِ بَدَنَكِ.»

و سگی به آهو گفت: «امیدی به نجات تو نیست. بالا نیا. تو نمی توانی، بدنت را زخمی کردی»

حاوَلَ الثَّعلَبُ وَ الْغَزالَةُ الْخُروجَ مَرَّةً أُخرَی وَلٰکِنْ بِدونِ فائدَةٍ. يَئِسَتِ الْغَزالَةُ وَ بَقِيَتْ في مَکانِها وَلٰکِنَّ الثَّعلَبَ حاوَلَ کَثيراً.»

روباه و آهو برای بالا آمدن بار دیگر تلاش کردند ولی بی فایده بود. آهو نا امید شد و در جایش ماند. ولی روباه خیلی تلاش کرد.

قالَتْ لَهُ الْحَمامَةُ: «أَنتَ لا تَقْدِرُ، لِمَ تُحاوِلُ؟! اِقْبَلْ مَصيرَكَ»

کبوتر گفت: «تو نمی توانی؛ چرا تلاش می کنی؟! سرنوشتت را بپذیر»

لٰکِنَّ الثَّعلَبَ خَرَجَ مِنَ الْحُفرَةِ. في ذٰلِكَ الْوَقتِ وَصَلَ هُدهُدٌ وَ قالَ: «أَنَا أَعْرِفُ هٰذَا الثَّعلَبَ؛ هوَ ثَقيلُ السَّمْعِ؛ هوَ ظَنَّ أَنَّ  الْحَمامَةَ تُشَجعُِّهُ عَلَی الْخُروجِ»

ولی روباه از چاله بیرون آمد. در این هنگام هدهد رسید و گفت:«من این روباه را می شناسم؛ او کم شنواست. او گمان کرده است که کبوتر او را تشویق به بیرون آمدن می کند»

قالَتِ الْحَيَواناتُ: «نَحنُ ظَلَمْنا الْغَزالَةَ. عَلَينا بِمُساعَدَتِها»

حیوانات گفتند: «ما به آهو ستم کردیم. باید به او کمک کنیم»

قالَتِ الْحَمامَةُ لِلْغَزالَةِ: «اُخْرُجي. أَنتِ تَقدِرينَ عَلَی الْخُروجِ بِسُهولَةٍ. لا تَيْأَسي»

کبوتر به آهو گفت: «بیرون بیا تو به آسانی می توانی بیرون بیایی ناامید نشو»

حاوَلَتِ الْغَزالَةُ الْخُروجَ مَرَّةً أُخْرَی فَخَرَجَتْ وَ فَرِحَتِ الْحَيَواناتُ.

آهو یک بار دیگر تلاش کرد و بیرون آمد و حیوانات خوشحال شدند.

قالَ رَسولُ اللّهِ (ص): مَنْ طَلَبَ شَيْئاً وَ جَدَّ، وَجَدَ.

رسول خدا (ص) فرمود: هر کس چیزی بخواهد و تلاش کند، موفق می شود.

القرآنیات

1- مَا اسْمُ الْآیَهِ الَّتی إذا قَرَأْتَها مِنَ الْآخِرِ إلَی الْأَوَّلِ لا یَتَغَیَّرُ؟
 اسم آیه ای که هرگاه آن را از آخر به اول بخوانی تغییر نمی کند.
- ﴿…کُلٌّ فی فَلَکٍ﴾ یس: 40
 هر یک در مداری

2- أَیُّ لَیلَهٍ خَیرٌ مِن أَلْفِ شَهرٍ؟
 کدام شب بهتر از هراز ماه است؟
- لَیلَهُ الْقَدرِ فی شَهرِ رَمَضان.
 شب قدر در ماه رمضان

3- ما مَعنیٰ کَلِمَهِ «الْقُرآن»؟
 معنی کلمه «قرآن» چیست؟
اَلْقُرآنُ بِمَعنَی «الْقِراءَهِ»
 قرآن به معنی خواندن است

4- مَا اسْمُ أَکبَرِ حَیَوانٍ جاءَ ذِکرُهُ فِی الْقُرآنِ؟
 اسم بزرگ ترین حیوانی که در قرآن آمده چیست؟
- اَلْفیلُ.
 فیل

5- اُذکُرْ سورَهً بِاسْمِ أَحَدِ أَیّامِ الْأُسبوعِ؟
 سوره ای به نام یکی از روز های هفته را نام ببرید
- اَلْجُمُعَهُ.
 جمعه

قواعد درس «اَلرَّجاءُ»:

فعل نهی (دوم شخص مفرد )

از انجام کاری باز داشتن.

از فعل مضارع ساخته می شود

مراحل ساخت فعل نهی( امر منفی)

1 .به اول فعل مضارع «لا» اضافه می کنیم.

2.حرف آخر فعل مضارع را ساکن -ْ می کنیم. و اگر حرف آخرفعل مضارع حرف «ن» بود حذف می کنیم.

اکنون از فعل های زیر فعل نهی( امر منفی) بسازید.

تَذهبُ: لا تَذهب                      تَذهبینَ:لا تَذهب

تَخرُجُ:لا تَخرُج                          تَخرُجینَ:لا تَخرُج

تَجلِسُ: لا تَجلِس                      تَجلِسینَ:لا تَجلِس

واژه نامه درس «اَلرَّجاءُ» و معنی:

متون درس «تَغْييرُ الْحَياةِ» و معنی:

تَغْييرُ الْحَياةِ

تغییر زندگی

اِبتَدَأَ الْعامُ الدِّراسيُّ الْجَديدُ وَ ذَهَبَ تَلاميذُ الْقَريَةِ إِلَی الْمَدرَسَةِ. کانَتِ الْقَریَةُ صَغیرَةً وَ جَمیلَةً. دَخَلَتِ الْمُدَرِّسَةُ فِي الصَّفِّ  الرّابِعِ. کانَ الصَّفُّ مُزدَحِماً. قالَتِ الْمُدَرِّسَةُ لِلْبَنينَ: «اِجْلِسوا عَلَی الْيَمينِ» وَ قالَتْ  لِلْبَناتِ: «اِجْلِسْنَ عَلَی الْيَسارِ»

سال تحصیلی جدید آغاز شد و دانش آموزان روستا به مدرسه رفتند. آن روستا کوچک و زیبا بود. خانم معلم وارد  کلاس چهارم شد. کلاس شلوغ بود. خانم معلم به پسرها گفت: «سمت راست بنشینید» و به دخترها گفت: «سمت  چپ بنشینید»

هيَ شاهَدَتْ تِلميذَةً راسِبةً باِسْمِ «سارة». رسَبَتْ «سارة» عِندَها فِي السَّنَةِ الْماضیةِ ؛فَحَزِنَتْ وَ ذَهَبَتْ لِمُشاهَدَةِ مِلفُّها  لِلِطِّلاعِ عَلَی ماضيها.

في مِلَفِّ السَّنَةِ الأُولَی: هيَ تِلميذةٌ جَيِّدَةٌ جِدّاً. تَکتُبُ واجِباتِها جَيِّداً. هيَ نَشيطَةٌ و ذَکيَّةٌ.

او دانش آموزی مردود به نام ساره را دید. ناراحت شد و برای دیدن پرونده اش و برای آگاه شدن بر گذشته اش رفت.در پروندۀ سال نخست: او دانش آموزی بسیار کوشاست. تکلیف هایش را خوب می نویسد. او فعال است.

وَ في مِلَفِّ السَّنَةِ الثّانيَةِ: هيَ تِلميذةٌ جَيِّدَةٌ جِدّاً. لٰکِنَّها حَزينَةٌ. أُمُّها راقِدَةٌ فيِ المْسُتشَفیَ. وَ في مِلَفِّ السَّنَةِ الثّالِثَةِ: هيَ  فَقَدَتْ والِدَتَها في هٰذِەِ السَّنَةِ. هيَ حَزينةٌ جِدّاً.

در پرونده سال دوم: او دانش آموزی بسیار کوشاست. ولی غمگین است. مادرش در بیمارستان بستری است. در پرونده سال سوم: او مادرش را در این سال از دست داد. او بسیار غمگین است.

وَ في مِلَفِّ السَّنَةِ الرّابِعَةِ: هيَ تَرَکَتِ الدِّراسَةَ وَ لا تُحِبُّ المَدرَسَةَ وَ تَنامُ فِي الصَّفِّ. الْمُدَرِّسَةُ لامتَ نَفْسَها وَ غَيَّرَتْ طَريقَةَ تَدريسِها.

و در پرونده سال چهارم: او درس خواندن را ترک کرد و مدرسه را دوست ندارد و در کلاس می خوابد.

خانم معلم خودش را سرزنش کرد و روش تدریسش را تغییر داد.

بَعدَ مُدَّةٍ في حَفْلَةِ ميلادِ الْمُدَرِّسَةِ جَلَبَ التَّلاميذُ هَدايا لَها وَ جَلَبَتْ سارة لِمُدَرِّسَتِها هَديَّةً في وَرَقَةِ صَحيفَةٍ. کانَتِ الْهَديَّةُ  زُجاجَةَ عِطرِ أُمِّها، فيها قَليلٌ مِنَ الْعِطرِ،

پس از مدتی دانش آموزان در جشن تولد خانم معلم برایش هدیه هایی آوردند و ساره برای خانم معلمش هدیه ای  در ورقۀ روزنامه ای آورد.

آن هدیه شیشه عطر مادرش بود که اندکی عطر در آن بود

فَضَحِكَ التَّلاميذُ؛ فَقالَتِ الْمُدَرِّسَةُ لِلْبَنينَ: «لا تَضْحَکوا» وَ قالَتْ لِلْبَناتِ: «لا تَضحَکْنَ» اَلْمُدَرِّسَةُ عَطَّرَتْ نَفْسَها بِذٰلِكَ الْعِطْرِ.

و دانش آموزان خندیدند؛ خانم معلم به پسرها گفت: نخندید و به دخترها گفت: «نخندید» خانم معلم با آن عطر به خودش عطر زد.

جاءَتْ سارة عِندَ مُدَرِّسَتِها وَ قالَتْ: «رائحتک مثل رائحة والدتی»

ساره نزد معلمش آمد و گفت: «بوی تو مانند بوی مادرم است»

شَجَّعَتِ الْمُدَرِّسَةُ سارة؛ فَصارَتْ تِلميذةً مِثاليّةً وَ بَعدَ سَنَواتٍ ؛ اِسْتَلَمَتِ الْمُدَرِّسَةُ رِسالَةً مِنْ سارة مَکْتوباً فيها: «أَنتِ  أَفضَلُ مُعَلِّمَةٍ شاهَدْتُها في حَياتي. أَنتِ غَيَّرْتِ مَصيري. أَنا الأْنَ طَبيبَةٌ.»

خانم معلم ساره را تشویق کرد و او دانش آموزی موفق شد.و پس از چند سال؛ خانم معلم نامه ای از ساره دریافت کرد که در آن نوشته شده بود. «تو بهترین معلمی هستی که  در زندگی ام دیدم، تو سرنوشتم را تغییر دادی. من حالا پزشک هستم»

 وَ بَعدَ مُدَّةٍ، اِسْتَلَمَتِ الْمُدَرِّسَةُ رِسالَةً أُخْرَی مِنَ  الطَّبيبَةِسارة؛ طَلَبَتْ مِنْهَا الْحُضورَ في حَفلَةِ زَواجِها وَ الْجُلوسَ في مَکانِ أُمِّ الْعَروسِ.

و پس از مدتی، خانم معلم نامه ای دیگر را از خانم دکتر ساره دریافت کرد که در آن از وی حضور در جشن عروسی اش و نشستن در جایگاه مادر عروس را خواسته بود.

عِندَما حَضَرَتْ مُدَرِّسَتُها في حَفلَةِ زَواجِها؛ قالَتْ لَها سارة: شُکراً جَزيلاً يا سَيِّدَتي؛ أَنتِ غَيَّرْتِ حَياتي. فَقالَتْ لَها الْمُدَرِّسَةُ:

«لا يا بِنتي؛ أَنتِ غَيَّرْتِ حَياتي؛ فَعَرَفْتُ کَيفَ أُدَرِّسُ»

هنگامی که خانم معلم در جشن عروسی اش حاضر شد؛ ساره به او گفت: ای خانم! تو زندگی ام را تغییر دادی. پس  خانم معلم به او گفت: «نه ای دخترم؛ تو زندگی ام را تغییر دادی؛ پس فهمیدم که چگونه درس بدهم»

القرآنیات

1- هَلْ تَعلَمُ أَنَّ السّورَهَ بِمَعنَی الْجِدارِ الَّذی حَولَ الْمَدینَهِ؟

آیا می دانی که سوره به معنای دیوار اطراف شهر است؟

2- هَلْ تَعلَمُ أَنَّ کُلَّ السُّوَرِ تبَدَأ بِالْبَسمَلَهِ إلّا سورهَ التَّوبَهِ؛ وَ سورَهَ النَّملِ فیها بَسمَلَتانِ؟

آیا می دانی که همه سوره ها به جز سوره توبه با بنام خدا شروع می شوند؛ و سوره نمل دو بنام خدا دارد؟

3- هَلْ تَعلَمُ أَنَّ سِتَّ سُوَرٍ بِاسْمِ سِتَّهِ أنَبیاءٍ؟ وَ هیَ سُوَرُ یونُس وَ هود وَ یوسُف وَ إبراهیم وَ مُحَمَّد وَ نوح.

آیا می دانی که شش سوره به نام شش پیامبر وجود دارد؟ و این ها سوره های یونس، هود، یوسف، ابراهیم، ​​محمد و نوح هستند.

4- هَلْ تَعَلَمُ أَنَّ خَمسَ سُوَرٍ تَبدَأُ بِفعِلِ «قُلْ»؟ وَ هیَ الْجِنُّ وَ الْکافِرون وَ التَّوحیدُ وَ الْفَلَقُ وَ النّاسُ.

آیا می دانی که پنج سوره با فعل گفتن شروع می شوند؟ آنها جن و الْکافِرون و التَّوحیدُ و الْفَلَقُ و النّاسُ هستند.

قواعد درس «تَغْييرُ الْحَياةِ»:

فعل نهی ( دوم شخص جمع (

مراحل ساخت فعل نهی ( امر منفی (

1. به اول فعل مضارع «لا » اضافه می کنیم.

2.حرف آخر فعل مضارع را ساکن -ْ می کنیم. و اگر حرف آخرفعل مضارع حرف « ن » بود حذف می کنیم.

3.حرف آخر فعل مضارع در دوم شخص جمع (جمع مونث) ساکن یا حذف نمی شود.

اکنون از فعل های زیر فعل نهی (امر منفی ) بسازید.

تَذهبانِ:لاتذهبا

تَخرُجُونَ: لا تَخروجوا

تَجلِسنَ:لا تَجلسنَ

« ن » دوم شخص جمع (جمع مونث) ساکن یا حذف نمی شود. (هیچ تغییری نمی کند. (

» ن » اگر جزء سه حرف اصلی ( ریشه ) فعل باشد حذف نمی شود بلکه ساکن می شود.

واژه نامه درس «تَغْييرُ الْحَياةِ» و معنی:

قواعد درس«ثَمرةُ الجِدّ»

موصوف و صفت

مضاف و مضاف الیه

ترجمه به فارسی عبارت عربی یکی از راههای تشخیص موصوف و صفت و مضاف مضاف الیه است

مثال: بحرٌ کبیرٌ. دریایی بزرگ ، دریای بزرگی

حالا به اول عبارت فوق در ترجمه فارسی « این » و به آخرش « تر است » اضافه می کنیم. چون معنی می دهد موصوف و صفت است.

مثال: بابُ البیتِ. درِ خانه

حاال به اول عبارت فوق در ترجمه فارسی« این » و به آخرش « تر است » اضافه می کنیم. چون معنی نمی دهد مضاف و مضاف الیه است.

اگر در عبارت عربی موصوف و مضاف الیه و صفت باهم باشند در ترجمه فارسی مضاف الیه بعد از صفت می آید

مثال: آله الطّاهرین . خاندان پاکش

موارد قابل توجه درباره موصوف وصفت

الکتابُ الصغیرُ              موصوف « ال » دارد باید صفت هم « ال » داشته باشد.

شجرةٌ کبیرةٌ                  موصوف « ة » دارد باید صفت هم« ة » داشته باشد.

المعلِّمانِ النُطیفانِ       موصوف « مثنی » است باید صفت هم مثن« ی »  باشد.

طالب مُجهتدٌ                موصوف «علامت ــــٌـ » دارد باید صفت هم «علامت ـــٌــ » داشته باشد.

واژه نامه درس«ثمرة الجد» ومعنی:

متون درس«ثَمَرة الجد» و معنی:

ثَمَرَةُ الْجِدِّ

نتیجۀ تلاش

کانَ إديسون فِي السّابِعَةِ مِنْ عُمرِەِ، عِندَما عَجَزَتْ أُسْرَتُهُ عَنْ دَفْعِ نَفَقاتِ دِراسَتِهِ؛ فَطَرَدَەُ مُديرُ مَدرَسَتِهِ مِنَ  الْمَدرَسَةِ وَ قالَ عَنهُ: «إِنَّهُ تِلْميذٌ أَحمَقُ» فَصارَ بائِعَ الْفَواکِهِ؛ وَلٰکِنَّهُ ما تَرَكَ الدِّراسَةَ؛ بَلْ دَرَسَ بِمُساعَدَةِ أُمِّهِ؛ هيَ ساعَدَتْهُ کَثيراً.