نمونه سوالات فصل 7 دین و زندگی دهم همراه با جواب تشریحی

آنچه وقوعش حتمی و زمانش نامعلوم بود و آنرا دور می پنداشتیم اتفاق می افتد تا آغازی باشد برحیات ابدی انسان

روزی که مادر طفل شیرده خودرا فراموش می کند مردم از هیبت آن روزمست به نظر می رسند در حالی که مست نیستند و لیکن عذاب خدا سخت است

با برپایی قیامت همراه است که در دو مرحاه انجام می گیرد و هر در مرحله وقایع خاصی رخ می دهد

حوادث زير اتفاق مي افتد:

1- شنیده شدن صدايي مهیب: صدایی مهیب و سهمگین آسمان ها و زمین را فرا می گیرد و این اتفاق چنان ناگهانی رخ می دهد که همه را غافلگیر می کند

2- مرگ اهل آسمان و زمین : همه اهل آسمان ها و زمین، جزآنها که خداوند خواسته،می میرند و بساط حیات انسان وموجودات دیگر برچیده می شود

3- تغییر در ساختار زمین و آسمان ها: تحولی عظیم در آسمان ها و زمین رخ می دهد. خورشید درهم می پیچد و بی نور و تاریک می شود. همه ستارها به یک باره تیره می شوند، زمین به شدت به لرزه در می آید و خرد می شود، کوه ها در هم کوبیده شده و متالشی می شوند و همچون ذرات گرد و غبار در هوا پراکنده می گردند. دریاها به هم متصل می شوند. آسمان ها و زمین به آسمان ها و زمینی دیگر تبدیل می شوند

مرحله دوم قیامت

1- زنده شدن همه انسان ها: بانگ سهمناکی در عالم می پیچد و حیات مجدد انسان ها آغاز می شود. همه مردگان دوباره زنده می شوند و در پیشگاه خداوند حاضر می گردند

2- كنار رفتن پرده از حقايق عالم: در آن روز با تابیدن نور حقیقت از جانب خداوند پرده ها کنار می رود و اسرار و حقایق عالم آشکار می شود. و واقعیت همه چیز از جمله اعمال و رفتار و نیات انسان ها و نیز حوادث تلخ و شیرینی که در زمین اتفاق افتاده است آشکار می شود

3- برپا شدن دادگاه عدل الهي: با آماده شدن صحنه قیامت، رسیدگی به اعمال آغاز می شود و اعمال، افکار و نیت های انسان ها در ترازوی عدل پروردگار سنجیده می شود و اگر عملی حتی به اندازه ذره ای ناچیز باشد، به حساب آن نیز رسیدگی خواهد شد

4- حضور شاهدان و گواهان : بر اساس آیات و روایات در این روز شاهدان و گواهانی بر اعمال و رفتار انسان شهادت می دهند  

5- دادن نامه اعمال : نامه اعمال نیکوکاران را به دست راست و نامه عمل بدکاران را به دست چپ آنها می دهند

واقعیت همه چیز از جمله اعمال، رفتار و نیات انسان ها و نیز حوادث تلخ و شیرینی که در زمین اتفاق افتاده است

اعمال پیامبران و امامان معیار و میزان سنجش اعمال قرار می گیرد؛ زیرا اعمال آنان عین چیزی است که خدا به آن دستورداده است

به اینکه به اعمال و راه و روش پیامبران و امامان نزدیک تر باشد . هرچه عمل انسان ها به راه و روش پیامبران و امامان نزدیک تر باشد ارزش افزون تری خواهد داشت

برخی از این شاهدان عبارتند از :

الف : پیامبران و امامان : ایشان همان گونه که در دنیا ناظر و شاهد بر اعمال انسانها بوده اند ، در روز قیامت نیز شاهدان دادگاه عدل الهی اند و چون ظاهر و باطن اعمال انسانها را دیده اند و از هر خطایی مضون و محفوظ اند بهترین گواهان قیامتند. رسول خدا (ص) نیز شاهد و ناظر بر همه پیامبران و امت ها است

ب : فرشتگان الهي : فرشتگان در طول زندگی انسانها همواره مراقب آنها بوده اند و تمامی اعمال آنها را ثبت و ضبط کرده اند

 ج : اعضای بدن انسان :برخی از آیات و روایات از شهادت اعضای بدن انسان یاد می کنند .

 فرشتگان در طول زندگی انسانها همواره مراقب آنها بوده اند و تمامی اعمال آنها را ثبت و ضبط کرده اند بهترین گواه قیامتند

سوگند دروغ می خورند تا خودرا شاید از مهلکه نجات دهند . در این حال خداوند بر دهان آنها مهر خاموشی می زند و اعضا و جوارح آنها به اذن خداوند شروع به سخن گفتن می کنند و علیه صاحب خود شهادت می دهند بدکاران از مشاهده گواهی اعضاء بدن خود به شگفت می آیند. با توجه به آیه وَقَالُواْ لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَیْنَا قَالُواْ أَنطَقَنَا ٱللَّهُ ٱلَّذِی أَنطَقَ کُلَّ شَیْءٍ وَهُوَ خَلَقَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ به پوست بدن خود می گویند چرا علیه ما شهادت دادید می گویند خدایی که هر چیز را به زبان می آورد ما را به زبان آورد و هم او است که شما را در اولین بار در دنیا خلق کرد و به سوی همو بازگشت می کنید.

خداوند با قدرت خویش آنها را به سخن گفتن وادار می کند

 نامه های این دنیا صرفا گزارشی از عمل است که بصورت کلمات و نوشته درآمده است ، اما نامه عمل انسان به گونه ای است که خود عمل و حقیقت آنرا در بر دارد . از این رو ، تمامی اعمال انسان در قیامت حاضر می شوند و انسان عین اعمال خودرا می بیند

کارهای خوب با صورت بسیار زیبا و لذت بخش تجسم می یابند و اعمال بد با صورت بسیار زشت و وحشت زا و آزار دهنده مجسم می شوند

 1- بهشت آماده استقبال و پذیرایی از آنهاست

2- زمانی که بهشتیان سر رسند، درهاي بهشت را به روي خود گشوده می بینند.

3- بهشت « هشت » در دارد که بهشتیان از آن درها وارد می شوند.

4- از هر دري فرشتگان براي استقبال به سوي بهشتیان می آیند و به آنها « سلام » می کنند

5- هر یک از بهشتیان در درجهاي خاص از بهشت قرار می گیرند

فرشتگان به بهشتیان « سلام می کنند » و به آنان می گویند:« خوش آمدید ؛ وارد شوید و براي همیشه در آن زندگی کنید.

 خداي را سپاس که به وعده خود وفا و این جایگاه { بهشت } را به ما عطا کرد

معلول و نتیجۀ زدودن و دور کردن حزن و اندوه و رنج و درماندگی از آنان است

رسیدن به مقام خشنودي خدا (کسب رضایت الهی )

بهشتیان با « خـــدا » هم صحبت اند و با جملۀ « خدایا! تو پاك و منزّهی » مترنّم اند.

زیـرا هیچ نقصانی، انـدوهی، غصه اي، خوف و ترسی، عجزي، بیمارياي، جهلی، مـرگ و هلاکتی، و خلاصه، هیچ ناراحتی و رنجی در آنجا نیست.

پیامبران، راستگویان، شهیدان و نیکوکاران ( و آنان چه نیکو همنشینانی هستند. )

در «زیباترین» و «جوانترین» صورت و قیافه در بهشت به سر می برند.زندگی آنان در آنجا، سرشار از ( عشق ) و « لذّت » و « سرور » است. «

« خوش رفتار و زیبا رو »،« جوان و شاداب »، « پاك و طاهر »، « خوش و خرّم » و پیوسته « عـاشق وخُرسند » از همسر خود هستند.

دوزخیان، گروه گروه بـه سوي جهنّم رانده می شوند و در حـالیکـه در غل و زنجیر بسته شده اند، در جایگاهی تنگ افکنده می شوند

« بسیار سخت و سوزاننده « است. ایـن آتش، حاصل و نتیجۀ « عمل خـود انسانها » است و براي همین، از درون جان آنها شعله می کشد

می گویند: « ما در دنیا نماز نمی خواندیم » و « از محرومان دستگیري نمی کردیم »؛ « همراه بـدکاران در معصیت خدا فرو رفتیم » و « روز رستاخیز را تکذیب کردیم»

1- اي کاش خدا را فرمان می بردیم و پیامبر او را اطاعت می کردیم

2- اي کاش فلان شخص را به عنوان دوست خود انتخاب نمی کردیم

3- دریغ بر ما، به خاطر آن کوتاهی هایی که در دنیا کرده ایم

« عدم پذیرش فرمان خدا و پیامبر او »، « انتخاب دوست بد » و « کوتاهی هاي خود»

« دوزخیان »؛ مـا را از اینجا { دوزخ }، بیرون بر که اگر بـه دنیا بازگردیم، { عملِ صالح } انجام می دهیم.

این است که« آیا در دنیا به اندازه کافی به شما عمر ندادیم تا هر کس می خواست به راه راست آید؟» « ما می دانیم که اگر به دنیا بازگردید، همان راه گذشته را پیش می گیرید. »

می گویند: « شیطان » و « بزرگان و سرورانِ ما » سبب گمراهی ما شدند.

 « خـدا بـه شما وعده راست داد و من به شما وعده دروغ دادم؛ اما من بـر شما تسلّطی نداشتم. من فقط شما را فرا خواندم و شما نیز مرا پذیرفتید. مرا ملامت نکنید، خود را ملامت کنید. »

« تا آنهـا، برایشان از خداوند تخفیفی بگیرند » ولی فرشتگان { نگهبانان دوزخ } می گویند: « مگر پیامبران براي شما دلایل روشنی نیاوردند؟» آنان می گویند:« بلی!» فرشتگان نیز تقاضاي آنها را نمی پذیرند و درخواستشان را بیجا می دانند. »

 1- قرار دادي

2- نتیجۀ طبیعی خود عمل ( طبیعی )

 3 تجسم خودعمل

گـاهی پاداش و کیفر بر اساس مجموعه اي از قراردادها تعیین می شود؛ مانند اینکه « اگر کـارگـر در طول روز، کـار معینی را انجام دهـد، دستمزد مشخّصی در برابر آن کـار دریافت می کند. » همچنین، « اگـر کسی مرتکب جرمی شود، مطابق با قوانین و مقررات بـه پرداخت جریمۀ نقدي یـا زندان ونظایر آن محکوم می شود. » رابطۀ میان آن کـارها و ایـنگـونه پاداش ها و کیفرها، یک رابطۀ « قـراردادي » است و انسانها می توانند با وضع قوانین جدید این رابطه ها را تغییر دهند

 گـاهی پاداش و کیفر،محصول طبیعی خـود عمل است و انسانها نمی توانند آن را تغییر دهـند، بلکه باید خود را با آن « هماهنگ » کنند و با « آگاهی کامل از آن » ، برنامۀ زندگی خود را تنظیم و سعادت زندگی خویش را تأمین کنند. مثلاً « اگر کسی سیگار بکشد و بهداشت را رعـایت نکند، بـه امراض گوناگونی مبتلا می شود. » همچنین ، « اگر کسی اهل مطالعه و تحقیق باشد، به طور طبیعی به علم و آگاهی دست می یابد » یا « اگر روزانه ورزش کند، به سلامت و تندرستی خود کمک کرده است.

« باطن اعمالی است که اکنون در دنیا قابل مشاهده نیست»

« دو » جنبه؛ « ظاهري » و « باطنی». « جنبۀ ظاهري »؛ بعد از عمل از بین می رود اما « جنبۀ باطنی »، هرگز از بین نمی رود و در « روح » هر انسانی باقی می ماند. بنابراین، هر عملی که ما در زندگی دنیوي انجام می دهیم، حقیقت و باطن آن عمل در « جهان آخرت » به صورت زشت یا زیبا، لذّت بخش یا دردآور، مجسم می شود و انسان خود را در میان باطن اعمال خود می بیند. پس؛ آنچه در روز « قیامت » به عنوان پاداش یا کیفر  به ما داده می شود، « عین عمل » ماست.

 « عین عمل ماست. »؛ به عنوان مثال « کسی که مال یتیمی را بـه ناحق می خورد، اگـر باطن و چهره واقعی عمل او در همین دنیـا برملا شود، همگان خواهند دید که او در حـال خوردن { آتـش } است امـا در دنیا این آتش آشکار نمی شود و هنگامی کـه وارد جهان آخرت می شود و پرده ها کنار می رود، حقیقت و باطن عمل عیان و آشکار می گردد و آتش از درون او زبانه می کشد.

رابطۀ سوم ( یعنی، تجسم خود عمل «

الف)رسول خدا(ص)

ب)« عمل » یا « کردار » انسان

زیرا اگر همنشین او،   «نیک» بـاشد مـایـۀ « انسش » خـواهـد بـود و در غیر ایـن صورت،موجـب « وحشت » او می شود

تصویر اعمال انسان یا گزارشی از عمل وي، نمایش داده نمی شود؛ بلکه« خود عمل » نمایان می شود و هر کس « عین عمل» خود را می بیند.