گام به گام معنی شعر صفحه 86 درس بانگ جَرَس فارسی (2)

1) وقت است تا برگ سفر بر باره بندیم/ دل بر عبور از سدِّ خار و خاره بندیم

2) از هر کران بانگ رحیل آید به گوشم / بانگ از جرس برخاست وایِ من خموشم

3) دریادلان راه سفر در پیش دارند / پا در رکاب راهوارِ خویش دارند

4) گاه سفر آمد برادر، ره دراز است / پروا مکن، بشتاب، همّت چاره ساز است

5) گاه سفر شد باره بر دامن برانیم / تا بوسه گاهِ وادی ایمَن برانیم

(6وادی پر از فرعونیان و قِبطیان است / موسی جلودار است و نیل اندر میان است

7) تنگ است ما را خانه تنگ است ای برادر / بر جای ما بیگانه ننگ است ای برادر

(8فرمان رسید این خانه از دشمن بگیرید / تخت و نگین از دست اهریمن بگیرید

(9یعنی کلیم آهنگ جان سامری کرد / ای یاوران باید ولی را یاوری کرد

(10حُکمِ جلودار است بر‌ هامون بتازید /‌ هامون اگر دریا شود از خون، بتازید

(11فرض است فرمان بردن از حکمِ جلودار / گر تیغ بارد، گو ببارد، نیست دشوار

 (12جانان من برخیز و آهنگ سفر کن / گر تیغ بارد، گو ببارد، جان سپر کن

(13جانان من برخیز بر جولان برانیم / زان جا به جولان تا خط لبنان برانیم

(14آنجا که هر سو صد شهید خفته دارد / آنجا که هر کویش غمی بنهفته دارد

(15جانان من اندوه لبنان کُشت ما را / بشکست داغ دیرِ یاسین پشت ما را

(16باید به مژگان رُفت گَرد از طُور سینین / باید به سینه رَفت زین جا تا فلسطین

(17جانان من برخیز و بشنو بانگ چاووش / آنَک امام ما عَلم بگرفته بر دوش

(18تکبیرزن، لبّیک گو بنشین به رهوار / مقصد دیار قدس همپای جلودار

1) زمان آن است که توشه سفرمان را بر روی اسبهایمان ببندیم؛ آماده سفر شویم و با دشواری ها روباروی گردیدم.

2) از هر طرف فریاد سفر به گوشم می‌آید. صدای زنگ کاروان برخاسته است؛ وایِ بر من که ساکتم و هنوز راه نیفتاده ام.

3) مردان دلیر و بخشنده قصد سفر دارند. پای خود را در رکاب اسب خویش نهاده اند و آماده کوچ اند.

4) زمان سفر شد، ای برادر، راه سفر دراز است. از چیزی نترس، بشتاب، همّت بلند تو چاره این راه دشوار و دراز است.

5) زمان سفر رسیده است. باید حرکت کنیم و خودمان را به وادی ایمن که جایی مقدس است برسانیم.

6) سرزمین ایمن پر از پیروان و دستیاران فرعون است. موسا راهبر است و در راه به نیل پرخطر رسیده ایم.

7) ای برادر، امروز ماندن در میهن برای ما مناسب نیست. برای ما ننگ است که بیگانه سرزمین ما، فلسطین را بگیرد.

8) ز خداوند فرمان رسیده است که فلسطین را از دشمن بگیریم و نگذاریم اهریمن بر این سرزمین فرمان براند.

(9رهبر قصد کشتن اشغالگران را دارد. ای دوستان، باید ولی خدا را پشتیبانی کنیم.

(10فرمان رهبر است که به دشمنان حمله کنیم. اگر خون همه دشت را بگیرد و گروهی کشته شوند، نترسید و باز هم به دشمنان یورش برید.

(11واجب است که از رهبر فرمان ببریم. اگر جنگ، بسیار خطرآفرین و مرگ بار باشد ما باکی نداریم.

(12ای دوست، بلند شو و قصد سفر داشته باش. اگر در این راه جانت در خطر باشد، باکی نیست. جانت را فدا کن.

(13ای یار من، بلند شو تا به سوی سوریه برویم و از آنجا با تاخت و تاز راهی جنوب لبنان شویم.

(14سرزمینی که هر سویش شهیدی آرمیده است و مردمش یکسره غمگین و دردمندند.

(15ای دوست، اندوه مردم لبنان تحمل ناپذیر است. تحمل داغ و درد مردم روستای دیر یاسین برای ما بسیار دشوار است.

(16باید طور سینا را بزرگ بداریم و با مژگانمان گرد و غبارش را بروبیم. باید از اینجا تا فلسطین سینه خیز برویم.

(17ای دوست، بلند شو و آواز چاووش خوان را بشنو. اکنون امام و رهبر ما درفش بر دوش گرفته و آماده حرکت شده است.

(18لله اکبر گویان، لبیک بگو و آماده سفر باش؛ زیرا همراه رهبر، به سوی هدفمان که بیت المقدس است حرکت می‌کنیم.