گام به گام کارگاه نوشتن صفحه 117 درس 8 نگارش (1) (نوشته های داستان گونه)

شخصیت ها و عناصر داستان:

متن داستان:

آفتی عجیب و ناشناخته به جان ذرت‌های دهکده پارمیدا افتاده بود و محصولات تعداد زیادی از کشاورزان را از بین برده بود. پارمیدا شاگردان مدرسه را فراخواند و گفت: «دوست کشاورزی دارم در یکی از روستاهای دوردست که حتما روش دفع این آفت را می‌داند. می‌خواستم یکی از شما را انتخاب کنم و همراه با نمونه محصولات آفت‌زده نزد او بفرستم تا روش پیشنهادی او برای درست کردن سم و دفع آفت از مزارع ذرت را یاد بگیرد. چه کسی پیشقدم می‌شود؟»

یکی از شاگردان پارمیدا که حافظه‌ای بسیار قوی داشت و در جمع شاگردان به زیرکی و زرنگی معروف بود قدم پیش گذاشت و گفت: «من آن‌قدر دانش و اطلاعات دارم که به محض این‌که دوست شما اصول درست کردن سم را یاد بدهد سریع یاد می‌گیرم. من می‌روم!»

پارمیدا با تبسم موافقت کرد و گفت: «اجازه بده یکی از شاگردان معمولی و تازه‌کار را هم همراه تو بفرستم تا تنها نباشی. فقط چون این شاگرد خیلی ساده است از زرنگی و هشیاری‌ات علیه او استفاده نکن!»

همه به این جمله خندیدند و آن دو نفر صبح روز بعد راهی دهکده دوردست شدند. چند هفته بعد آنها برگشتند و همه با شوق و علاقه منتظر بودند تا روش دفع آفت را از زبان آنها بشنوند. شاگرد زرنگ با غرور گفت: «چند ماده ساده را اگر با هم مخلوط ‌کنیم می‌توانیم ضد آفت را بسازیم و در عرض یک هفته مرض را از محصولات ذرت دور سازیم. اصلا نیازی به این مسافرت نبود.»

او به سرعت مواد مورد نظر خودش را مخلوط کرد و روی بعضی از مزارع آفت‌زده پاشید. اما بعد از دو هفته هیچ تغییری حاصل نشد و اوضاع از قبل هم بدتر شد.

پارمیدا شاگرد ساده و معمولی را احضار کرد و از او خواست هر چه را یاد گرفته برای بقیه نقل کند. آن شاگرد با جزییاتی وصف‌ناپذیر تک‌تک مراحل را از تمیز کردن ظروف سم تا میزان دقیق مواد ترکیبی و نحوه استفاده از سم و آب ندادن مزارع قبل از سمپاشی به مدت مشخص و سپس مخلوط کردن آب و سم با هم و استفاده از آن را توضیح داد. وقتی طبق دستورات شاگرد معمولی سم ساخته و استفاده شد بلافاصله در عرض کم‌ترین مدت قابل تصور آفت‌ها از مزارع محو شدند و همه چیز درست شد.

شاگردان با تعجب نزد پارمیدا رفتند و از او پرسیدند: «آن شاگرد زرنگ اطلاعات بسیار زیادی داشت و هوش و حافظه او در بین جمع بی‌نظیر بود. در حالی که این همراه دوم یک شاگرد معمولی است. چگونه آن فرد زرنگ نتوانست جزییات دقیق را به خاطر بسپارد و یاد بگیرد و این شاگرد معمولی توانست به این خوبی همه چیز را یاد بگیرد.»

پارمیدا پاسخ داد: «آن شاگرد زرنگ و باهوش فریب هوش و زرنگی خودش را خورد و به همین خاطر موقع یاد گرفتن درس‌ها از استاد، حواسش به خودش و غرور خودش و دانش خودش بود. برای همین دانش او تبدیل به پرده‌ای شد بین او و درسی که می‌گرفت.»

شخصیت ها و عناصر داستان:

متن داستان:

مادربزرگ که دیگر سویی در چشم هایش نمانده بود. صبح یک روز بهاری عزم خود را جزم کرد و با هر زحمتی که بود در من چشم پزشکی حاضر شد. حدود نیم ساعت در مطب به انتظار فرا رسیدن نوبت معابنه نشسته بود و تمام این مدت به این فکر می کرد که هزینه درمان چشم هایش را چگونه و از کجا فراهم کند. حقوق بازنشستگی همسر خدابیامرزش که صرف امرار معاش روزانه می شد و پس اندازی نداشت.

با همین خیال ها درگیر بود که نوبت من فرا رسید. مادربزرگ وقتی از چشم پزشکی بیرون آمد بسیار شاد و مسرور بود و با چشم هایش صحبت می کرد که: ای چشم های مهربان من، خدا را شکر که آب سیاه یا مرض دیگری ندارید. اگر پیش از این دچار چنین مرضی می شدید حتما مرا خوشبخت و ثروتمند می ساختید. خب عیبی ندارد. حالا هم به موقع به فریادم رسیده اید.

چند روز پیش مادربزرگ چشم هایش را عمل کرد و حالا رو به بهبود است. اما بشنوید از وقتی که پزشک هزينه معالجه چشمان مادر بزرگ را طلب کرد. مادربزرگ چند اسکناس به او داد و گفت: خدا عمرت دهد! بقیه اش هم آن مروارید هایی که از چشم هاییم درآوردی!

معلوم شد که ناراحتی چشمان مادربزرگ «آب مروارید» بوده است.