١ _ وزن ضربی و شاد و طرب انگیز : حس شادی و نشاط را منتقل می کند .
ما همه چشمیم و تو نور ای صنم چشم بد از روی تو دور ای صنم
تا به کرم خرده نگیری؛ که من غایبم از ذوق حضور ای صنم « سعدی»
٢_ وزن و آهنگ کوبنده و کوتاه : بار حماسی فضای شعر را غنی تر می سازد؛
زمین آمد از سُمِ اسپان به جوش به ابر اندر آمد فغان و خروش
چو برخاست از دشت گَردِ سپاه کس آمد بَرِ رستم از دیدگاه
برآمد خروشِ سپاه از دو روی جهان شد پر از مردم جنگجوی « فردوسی »
٣ _ وزن سنگین و غم انگیز : حس غم و اندوه را منتقل می کند .
بر سر زدند از الَم زاده بتول تنها همین نه مریم و هاجر، که ساره هم
بستند راه مهلت او از چهار سو تنها نه راه مهلت او ، راه چاره هم « فدایی مازندرانی »
٤ _ وزن آرام و نرم و لطیف : حس پند و اندرز را منتقل می کند .
دیو پیش توست پیدا ، زو حذر بایدت کرد چند نالی تو چو دیوانه ز دیو ناپ دید
برگُزین از کارها پاکیزگی و خوی نیک کز همه دنیا گُزینِ خلقِ دنیا این گزید « ناصرخسرو »