پیامدهای بیکاری و رکود:

پيامد هاي بيكاري و ركود:

1) بیکاری مشکلات زیادی برای بیکاران و خانواده های آنها به وجود می آورد. علاوه بر از دست دادن درآمد خانوار، بسیاری از بیکاران، بیمۀ خدمات درمانی خود را نیز از دست می دهند.

2) خانواده هایی که هیچ دستمزد دیگری ندارند، مجبورند از پس انداز خود برای غذا، پوشاک و مسکن استفاده کنند یا از دیگران برای تأمین این نیازها قرض بگیرند،

3) ضمن اینکه برای هزینه های غیر مترقبه مانند درمان و خرابی لوازم خانگی و ... ناتوان می شوند.

4) بیکاری همچنین می تواند موجب بروز اختلافات خانوادگی شود و حتی جرم و جنایت را در جامعه بیفزاید.

5) بیکاری تأثیری منفی نیز بر بودجه دولت دارد. میزان بالای بیکاری، دولت را مجبور می کند تا پول بیشتری را صرف برنامه های اجتماعی مانند بیمه بیکاری و کمک به تغذیه خانواده های نیازمند کند؛ در حالی که درآمد مالیاتی دولت به دلیل بیکار بودن کارگران و کاهش تولید شرکت ها کاهش یافته است.

6) فقر نیز یکی از پیامدهای غم انگیز بیکاری و رکود است.در کل جهان، 4/1 میلیارد نفر در فقر مطلق به سر می برند. بسیاری از کشورهای جهان درگیر مسائل مرتبط با فقر و نابرابری اند. حتی کشورهای با درآمد بالا نیز دست به گریبان نا برابری های اقتصادی اند.

تعيين ميزان فقر:

روش کلی در تعیین میزان فقر آن است که نیازمندی های افراد و یا خانوار را با توانمندی های آنان برای دستیابی به آن نیازها مقایسه کنیم.

شاخص های کلی درتعیین میزان فقر (نیازمندی های افراد و توانمندی های آنان برای دستیابی به نیازها) برای همه گروه ها و طبقات یکسان و کافی نيست؛ از آنجا که کافی بودن یا نبودن این شاخص ها به طور خاص به وضعیت نسبی رفاه گروه ها و طبقات مختلف مردم برمی گردد، ممکن است میزانی از این شاخص ها که برای یک گروه کافی به نظر می رسد، برای گروه دیگر ناکافی باشد. این وضعیت به ویژه در مقایسۀ نواحی ای که از نظر سطح رفاه یکسان نیستند، همانند شهر و روستا ،صدق می کند؛ به عنوان مثال ممکن است میزانی از «سلامت» که برای خانوارهای یک ناحیۀ روستایی مطلوب و ایده آل است، برای خانوار های شهری ناچیز تلقی شود و براین اساس آنها خود را، فقیر بدانند. این وضعیت منجر به تعریف «فقر نسبی» شده است.

انواع فقر:

فقرنسبی - فقرمطلق

فقر نسبي:

در فقر نسبی همیشه تعریف فقر نسبت به وضعیتی که ما در آن هستیم صورت می گیرد. از این رو معیار فقر در نواحی و زمان های مختلف متفاوت خواهد بود. چه بسا افرادی که در زمانی یا کشوری، فقیر به شمار نمی روند در زمان دیگر و یا کشوری دیگر فقیر باشند. توجه به مفهوم فقر نسبی ، محاسبه تعداد افراد فقیر را بسیار پیچیده و سخت و شاید ناممکن کند.

فقر مطلق:

فقر یا تهیدستی مطلق به معنای نداشتن حداقل معیشت است و فقیر مطلق کسی است که از تامین احتیاجات اولیه مانند آب سالم، تغذیه، خدمات بهداشتی، آموزش، پوشاک و سرپناه خود عاجز است.

معياري براي رتبه بندي كشور ها از نظر فقر:

تولید ناخالص داخلی یا درآمد سرانۀ کشورها – چون مطابق با معیار بانک جهانی، افرادی که زیر 9/1 دلار در روز درآمد دارند زیر خط فقر مطلق اند.

دليل استفاده از مفهوم فقر نسبي:

چون توجه به مفهوم فقر نسبی، باعث می شود که محاسبۀ تعداد افراد فقیر بسیار پیچیده و سخت و شاید ناممکن شود. از این رو مفهوم دیگری تعریف می شود به نام «فقر مطلق» که مطابق با آن می توان معیاری را برای سنجش میزان فقر درنظر گرفت.