توانمندی های رزم انفرادی، مجموعه روش ها و مهارت های دور ماندن از خظر آسیب دشمن است که شخص چه در زمان دفاع چه در زمان حمله آنها ها را به کار می برد .
1) به کلیه پستی بلندی های زمین عوارض زمین گفته میشود.
2) میزان پستی و بلندی های زمین یا ارتفاع تمام نقط نسبت به سطح مبنا اندازه گیری میشود.
سطح مبنا، سطح آب های آزاد بین المللی است که صفر در نظرگرفته میشود.
3) عوارض طبیعی: عوارضی است که انسان در ایجاد آن دخالتی نداشته است.
1. بلندی ها، مانند کوه و تپه
2. گودی ها، مانند دره، شیار و گودال
3. همواری ها، مانند دشت و جلگه
4. آب ها، مانند اقیانوس، دریا و دریاچه
4) عوارض مصنوعی: عوارضی است که انسان در ایجاد آن دخالت داشته باشد، مانند آبادی ها،راه ها،پل ها و...
5) کوه: به برآمدگی هایی که از محیط اطراف خود حداقل 600 متر بلند تر باشد، کوه گفته می شود. اگر چند کوه به هم پیوسته باشد، به آن رشته کوه می گویند.
6) تپه : زمین های شنی یا خاکی برجسته ای که بلندی آن کمتر از کوه است و ارتفاع آن از 150 تا 600 متر است.
7) خاکریز : در مناطق باز و دشت ها، جهت درامان ماندن از دید و تیر دشمن، به وسیله ماشین آلات راه سازی خاک را به ارتفاع حداقل 2 متر در جلوی نیرو های خودی جمع می کنند که به آن خاکریز می گویند.
8) هور : ماندن آب روی زمین را هور یا ماندآب می گویند. علت ماندن آب در یک محیط، نفوذپذیری لایه های زیرین خاک است.