این نوع از جملات ، جملات مرکبی هستند که در آنها انجام یک عمل ، مشروط به انجام کاری دیگری میباشد.
Ifجواب شرط , جمله شرط —>
جواب شرط if جمله شرط
همانطور که ملاحضه می نمائید میتوان جواب شرط را به ابتدای جمله منتقل کرد و در این حالت برای معنای جمله مشکلی پیش نخواهد آمد و تنها ویرگول حذف میشود.
در جملات شرطی، جمله شرط در زمان حال ساده و جواب شرط در زمان آینده ساده خواهد بود. یعنی عملی را نشان میدهد که به شرط انجام کار دیگری احتمال دارد در آینده انجام شود.
افعال بسیار مهم زیر: چنانچه ed بگیرند تبدیل به صفت مفعولی برای انسان میشوند. ( در این حالت اثر و نتیجه و احساس انسان به چیزها یا آدمها را نشان میدهند. این صفات اثر پذیر هستند.)
چنانچه ing بگیرند تبدیل به صفت فاعلی برای غیر انسان میشوند. ( در این حالت احساس یا حالتی را ایجاد میکنند.)
فعل+ing | فعل+ed | فعل |
amusing سرگرم کننده | amused سرگرم | amuse سرگرم کردن |
annoying ناراحت کننده | annoyed ناراحت | annoy ناراحت کردن |
tiring خسته کننده | tired خسته | tire خسته کردن |
کسل کننده boring | bored کسل | bore کسل کردن |
comforting آرام بخش | comforted آرام | comfort آرام کردن |
confusing گیج کننده | گیج confused | confus گیجکردن |
convincing قانع کننده | convinced قانع | convince قانع کردن |
depressing غم انگیز | depressed غمگین | depress غمگیر کردن |
disappointing نا امید کننده | disappointed نا امید | disappoint نا امید کردن |
embarrassing خجالت آور | embarrassed خجالت زده | embarrass خجالت زده کردن |
encouraging ترغیب کننده | encouraged ترغیب شده | encourage ترغیب کردن |
exciting هیجان انگیز | excited هیجان زده | excite هیجان زده کردن |
frightening ترسناک | frightened ترسیده | frighten ترساندن |
interesting جالب | interested علاقمند | interest علاقمند کردن |
shocking شوکه کننده | shocked شوکه | shock شوکه کردن |
surprising غافلگیر کننده | surprised غافلگیر | surprise غافلگیر کردن |
worrying نگران کننده | worried نگران | worry نگران کردن |
چنانچه شکل ساده یا ریشه فعل ، علامت مصدری"to" بگیرد ، تبدیل به "مصدر با to " میشود:
معنی | مصدر با to |
بازی کردن | to play |
ملاقات کردن | to meet |
کارکردن | to work |
قدم کردن | to walk |
در حالت عادی چنانچه جمله ای دارای دو فعل باشد، معمولا فعل دوم جمله بصورت"مصدر با to "خواهد بود. فعل دوم در نقش "مفعول" برای فعل اول عمل میکنند:
مثال
She decided to learn Spanish carefully.
او تصمیم گرفت تا اسپانیابی را به دقت یاد بگیرد.
در این حالت تمامی تغییرات زمانی تنها بر روی "فعل اول"جمله روی خواهد داد و همواره فعل دوم بدون تغییر (بصورت مصدر با to) باقی خواهد ماند:
She decides to learn Spanish carefully.
"او تصمیم میگیرد تا اسپانیابی را به دقت یاد بگیرد."
She has decided to learn Spanish carefully.
"او تصمیم گرفته است تا اسپانیایی را به دقت یاد بگیرد."