وجود گسلهای متعدد در ایران نشان دهنده پویایی و فعالیت پوسته زمین است.
۱- گسلهای شمال غربی - جنوب شرقی: گسل اصلی زاگرس، گسل ده شیر - بافت، گسل کپه داغ، گسل تبریز، گسل کوه بنان.
۲- گسلهای شمالی - جنوبی: گسل نایبند، گسل سبزواران، گسل کازرون، گسل باخترنه و خاورنه، هلیل رود.
۳- گسلهای شرقی - غربی: گسل مشا، گسل شمال البرز، گسل خزر.
۴- گسلهای شمال شرقی - جنوب غربی: گسل ترود، گسل ارس، گسل درونه.
۱- گسلهای اصلی راندگی (معکوس): خزر، شمال البرز، مشا، آستارا، کوه بنان، باخترنه، نصرت آباد، سبزواران، گسل جوان اصلی زاگرس.
۲- گسلهای اصلی راستا لغز: کپه داغ، ارس، درونه، ترود، نایبند، ده شیر - بافت، کازرون، هلیل رود.
۳- گسل های انار
مهم ترین کوه آتشفشانی ایران: دماوند، تفتان، بزمان، سهند، سبلان (انرژی زمین گرمایی مشکین شهر)
۱) بلندترین قله آتشفشانی ایران است.
۲) در گذشته فعال بوده است.
۳) آثار فعالیتهای آن به صورت خروج بخار آب و گازهای گوگرد دیده میشود. (مرحله فومرولی)
بیشتر فعالیتهای آتشفشانی جوان، در دوره کواترنری (سنوزوییک) در ایران، آتشفشانهایی هستند که در امتداد نوار ارومیه - دختر قرار دارند. (سهند - بزمان)