نوع لباس و پوشش هر ملت نمایشگر هویت آن مردم است و به تناسب اعتقادات دینی، فرهنگ، آداب و رسوم ملی و شرایط اجتماعی و اقلیمی با پوشش دیگر جوامع، متفاوت است. تغییر کلاه و لباس، بخشی از برنامه شبیه سازی جامعه ایران با اروپایی ها بود. رضاشاه ابتدا با بکارگیری زور کلاه لبه دار موسوم به کلاه پهلوی را در میان مردم متداول کرد. رضاشاه پس از بازگشت از ترکیه، به تقلید از آتاتورک دستور داد که کلاه پهلوی ممنوع شود و از این پس مردان باید کلاه شاپو (کلاه لگنی) بر سر بگذارند. در دی ماه 1307، قانون اجباری متحد الشکل کردن لباس در ایران به تصویب مجلس هفتم رسید. براساس این قانون، همه مردم ایران اعم از شهری و روستایی و عشایر موظف به رعایت آن بودند؛ و مجازات متخلفان، جزای نقدی یا زندان بود .
تهیه کننده: مصطفی صغریان