واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
باره |
اسب |
بستن |
سفت کردن |
سد |
بند |
خار |
تیغ گیاه |
خاره |
سنگ خارا، سنگ |
سفر |
مسافرت |
کران |
طرف، جهت، کنار |
بانگ |
آواز، فریاد |
جرس |
زنگ |
برخاست |
بلند شد |
وای |
فغان، دردا |
خموش |
خاموش، ساکت |
دریادل |
بخشنده، دلیر |
در پیش دارند |
آغاز کردند |
گاه |
زمان |
ره |
راه |
پروا کردن |
ترسیدن |
شتافتن |
عجله کردن |
همّت |
اراده و عزم نیرومند |
خانه |
منزل |
باره |
اسب |
دامن |
دامنه کوه |
بوسه گاه |
مکان بوسه |
وادی |
سرزمین |
وادی |
سرزمین |
جلودار |
پیشرو، رهبر |
قبطیان |
پیروان فرعون |
اندر |
در |
آهنگ کردن |
قصد کردن |
یاوری |
کمک |
حکم |
فرمان |
جلودار |
پیشرو |
هامون |
دشت |
تاختن بر |
حمله کردن |
سفر |
مسافرت |
فرمان بردن |
اطاعت کردن |
حکم |
فرمان |
جلودار |
پیشرو، رهبر |
گر |
اگر |
تیغ |
هر ابزار تیز و برّنده |
جانان |
دوست، یار |
آهنگ کردن |
قصد کردن |
دیر یاسین |
روستایی در فلسطین |
خفته |
خوابیده |
کوی |
محله، برزن |
نهفته |
پنهان |
جانان |
یار، دوست |
داغ |
بسیار گرم |
مژگان |
مژه ها |
گرد |
غبار |
با سینه رفتن |
سینه خیز رفتن |
جلودار |
پیشرو |
جانان |
دوست، یار |
بانگ |
فریاد، آواز |
آنک |
اکنون |
عَلَم |
پرچم، درفش |
تکبیر |
الله اکبر |
دیار |
سرزمین |
قدس |
بیت المقدس |
همپایی |
همگامی، همراهی |
بام |
پشت بام |
کِل |
آوایی برای شادی |
هیأت |
شکل |
یال |
تیغه (خط الرأس) کوه |
محوِطه |
پهنه، میدانگاه، صحن |
ابدی |
جاودانه |
بارِ |
اجازه، رخصت |
تفضل |
لطف و مهربانی |
حلول |
فرا رسیدن |
حماسه |
دلاوری |
سترگ |
بزرگ، عظیم |
تابناک |
درخشان، نورانی |
رفت |
رُفتن، زدودن، جارو کردن |
||
کلیم |
سخنگو، لقب حضرت موسی |
||
راندن |
راه بردن و واداشتن به حرکت |
||
راندن |
راه بردن و واداشتن به حرکت |
||
ایثارگر |
از جان گذشته، مجاهد راه خدا |
||
جولان |
سرزمینی در سوریه، تاخت و تاز |
||
اهریمن |
شیطان؛ منظور اشغالگران است |
||
بارِ عام |
پذیراییِ عمومی، شرفیابی همگانی |
||
لبّیک |
فرمان تو را اطاعت می کنم، چشم |
||
برگ |
توشه و هر چیز مورد نیاز؛ مایحتاج و آذوقه |
||
رحیل |
از جایی به جای دیگر رفتن، کوچ کردن، سفر کردن |
||
وادی ایمَن |
جایی در فلسطین که به حضرت موسی وحی رسید |
||
سامری |
منسوب به سامره، مردی که در نبود موسی مردم را گمراه کرد |
||
طور سینین |
نام کوهی که حضرت موسی برای راز و نیاز با خدا به آنجا رفت |
||
راهوار |
آنچه با شتاب اما نرم و روان حرکت می کند؛ خوش حرکت و تندرو |
||
ولی |
دارندۀ بالاترین مقام در دین پس از پیغمبر (ص)، سرپرست، ولی امر |
||
رکاب |
حلقه ای فلزی که در دو طرف زین اسب آویخته می شود و سوار پا در آن می گذارد |
||
همپا |
همراه، هم قدم، هر یک از دو یا چند نفری که با هم کاری انجام می دهند |
||
فرض |
واجب گردانیدن، آنچه انجام آن بر عهدۀ کسی نهاده شده باشد، لازم، ضروری |
||
چاووش |
چاووش خوان، آن که پیشاپیش زائران حرکت می کند و با صدای بلند و به آواز اشعار مذهبی می خواند |