هیچ انسانی به طور فطری به دنبال گناه و بدی نیست. بلکه دوستدار عمل صالح و خلق نیکو است و می خواههد دیگران هم نسبت به او راستگو و درست کردار باشند.
خداوند امیال و غرایز برای حیات ما و گرایش به خیر و نیکی برای حیات معنوی آفریده است.
انسان باید میان امیال و گرایش ها حد و مرز را رعایت کند وگرنه طغیان امیال باعث می شود گرایش های معنوی به فراموشی سپرده شود و همه زندگی صرف امیال مادی شود.