سطح فکری

روح حماسه و عرفان در شعر این دوره آشکار است در حماسه بعد زمینی غلبه دارد و در عرفان بعد آسمانی؛ تلفیق این دو را در غزل حماسی انقلاب میتوان دید.

روی آوردن به مفاهیم انتزاعی در شعر این دوره آشکار است.

سطح زبانی:

زبان داستان ها به ویژه در زمان جنگ بیشتر عامیانه است.

ساده نویسی که در دوره های پیش شروع شده بود در این دوره نیز ادامه یافت.

سطح ادبی:

از پایان دهه پنجاه تا پایان دهه شصت گرایش به داستان های بلند بیشتر از داستان کوتاه است در صورتی که قبل از انقلاب اقبال به داستان کوتاه، هم در میان مردم و هم نویسندگان وجود داشت از آغاز دهه هفتاد گرایش به داستان کوتاه بیشتر شد.

در دهه نخست انقلاب دوری از سبکهای جدید داستان دیده میشود اما به تدریج به ویژه بعد از جنگ گرایش به سبکهای جدید داستان نویسی مانند جریان سیال ذهن بیشتر میشود و نیز در دهه هشتاد شاهد داستانک نویسی مینیمال) و مدرن نویسی هستیم.

 گرایش به برخی قالب های دیگر مانند ،خاطره قطعه ،ادبی ،سفرنامه شرح حال و نوشته های ادبی - تحقیقی رایج شد.

سطح فکری:

تنوع موضوع ها یکی از خصایص برجسته ادبیات داستانی پس از انقلاب است. دگرگونیهای بنیادی سرچشمه ای برای نویسندگان بعد از انقلاب شد.

اندیشه حاکم بر داستان های دهه اول پس از پیروزی انقلاب ابتدا سیاسی بودن و در مرحله بعد اجتماعی بودن است.

از مضامین نثر این دوره میتوان به بی توجهی به مادیات دعوت به اخلاقیات استکبارستیزی مبارزه با بی عدالتی اجتماعی، استقبال از شهادت و فرهنگ ایثار و دفاع از وطن اشاره کرد.

تفکر انسان گرایانه اومانیسم که در آثار قبل از انقلاب وجود داشت گاهی در برخی از آثار بعد از انقلاب به گونه ای کمرنگ مشاهده میشود.