واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
چون |
چگونه |
ببریده اند |
جدا کرده اند |
کز |
که از |
نیستان |
نیزار |
شرحه شرحه |
پاره پاره |
فراق |
جدایی |
کاو |
که او |
باز جوید |
جستجو می کند |
وصل |
پیوند و پیوستگی |
جمعیّت |
گروه مردم |
ظنّ |
گمان و پندار |
اسرار |
جمعِ سرّ، رازها |
سرّ |
راز |
لیک |
ولی |
مستور |
پوشیده، پنهان |
دید |
دیدن |
دستور |
اجازه، راهنما، وزیر |
حدیث |
سخن |
بانگ |
صدا |
نای |
نی، گلو |
کاندر |
که در |
فتاد |
افتاد |
یار |
دلبر، معشوقه |
دریدن |
پاره کردن |
تریاق |
پادزهر |
مشتاق |
دارای اشتیاق، آرزومند |
محرم |
رازدار |
هوش |
آگاهی |
غم |
منظور غم عشق |
بیگاه |
غروب، نابهنگام |
سوز |
سوز و گداز |
برآوردن |
اجابت کردن |
باک |
ترس |
رو |
برو |
هر که |
هر کس |
روزی |
رزق |
دریافتن |
فهمیدن، درک کردن |
والسّلام |
تمام شد، دیگر هیچ |
درویش |
تهیدست و صوفی |
تجلی |
جلوه گری |
قرب |
نزدیکی |
حضرت |
بارگاه |
تاب |
تابش، فروغ |
جمال |
زیبایی، منظور خداوند |
زد |
تابید |
چون |
چگونه |
چون |
هنگامی که |
گزیدن |
انتخاب کردن |
مستغرق |
غرق شده |
عرضه دادن |
ارائه دادن |
باک نیست |
اشکالی ندارد، مهم نیست |
||
نفیر |
فریاد و زاری به صدای بلند |
||
حریف |
همدم، یار، دوست، همراه |
||
اصل |
ریشه و خاستگاه، سرچشمه |
||
دمساز |
همراز، همدم، مونس، دردآشنا |
||
مرا از خود یاد نیاید |
من خودم را نیز فراموش می کنم |
||
شرحه |
پاره گوشتی که از درازا بریده باشند |
||
خوش حالان |
رهروان راه حق که از سیر به سوی حق شادمان اند |
||
بدحالان |
کسانی که سیر و سلوک آنها به سوی حق کند است |
||
جدایی |
مقصود جدایی روح جزئی (انسان) از روح کل (خدا) است |
||
اشتیاق |
میل قلب به دیدار محبوب؛ در متن درس کشش روح کمال طلب و خداجو در راه شناخت پروردگار و ادراک حقیقت هستی |