متون درس «زينَةُ الْباطِنِ» و معنی:

زينَةُ الْباطِنِ

زینت باطن (گوهر درون)

کانَتْ في بَحْرٍ کَبيرٍ سَمَکةٌ قَبيحَةٌ اسْمُها «السَّمَکَةُ الْحَجَریَّةُ» وَ الْسْماكُ خائِفاتٌ مِنْها.

در دریای بزرگ ماهی زشتی بود که اسمش سنگ ماهی بود و ماهی ها از او میترسیدند.

هيَذَهَبَتْ إلی سَمَکَتَینِ؛ السَّمَکَتَانِ خافَتا وَ هَرَبَتا. هيَ کانَتْ وَحيدةً دائِماً. في يَومٍ مِنَ الْأَيامِ، خَمْسَةٌ مِنَ الصَّيّادينَ جاؤوا.

او به سمت ماهی ها رفت. ماهی ها ترسیدند و فرار کردند. او همیشه تنها بود. ئر روزی از روز ها، پنج ماهیگیر آمدند.

فَقَذَفوا شَبَکَةً کَبيرَةً فِي الْبَحْر.الْسْماكُ وَقَعْنَ فِي الشَّبَکَةِ. ما جاءَ أحَدٌ لِلْمُساعَدَةِ. السَّمَکَةُ الْحَجَريَّةُ سَمِعَتْ أَصْواتَ الْسْماك.

و تور بزرگی را در دریا انداختند.ماهی ها در تور افتادند. کسی نیامد برای کمک. سنگ ماهی صدای ماهی ها را شنید.

فَنَظَرَتْ إلَی الشَّبَکَةِ فَحَزِنَتْ وَ ذَهَبَتْ لِنَجاةِ الْسْماك. قَطَعَتْ شَبَکةَ الصَّيّادینَ بِسُرعَةٍ.

پس به تور نگاه کرد و اندوهگین شد و برای نجات ماهی ها رفت. به سرعت تور ماهیگیران را پاره کرد.

الْسْماكُ خَرَجْنَ وَ هَرَبْنَ جَميعاً. فَوَقَعَت السَّمَکَةُ الْحَجَريَّةُ في الشَّبَکة وَ الصَّيّادونَ أخَذوها. کانَت الْسْماكُ حَزيناتٍ؛

ماهی ها خارج شدند و همه فرار کردند. سپس سنگ ماهی در تور افتاد  و ماهی گیران آن را گرفتند. ماهی ها ناراحت بودند.

لِنَّ السَّمَکَةَ الْحَجَریَّةَ وَقَعَتْ في الشَّبَکَةِ لِنَجاتِهِنَّ.الْأَسماكُ نَظَرْنَ إلی سَفينةِ الصَّيّادینَ. هُمْ أخَذوها وَلٰکِنَّهُم قَذَفوها فِي الْماء؛

زیرا سنگ ماهی برای نجات آن ها در تور افتاد. ماهی ها به کشتی ماهیگیران نگاه کردند. آن ها او را گرفتن ولی در آب انداختند.

لِأَنَّها کانَتْ قَبیحَةً جِدّاً فَخافوا مِنْها. الْأسْماكُ فَرِحْنَ لِنَجاتِها وَ نَظَرْنَ إلَيها بِابْتِسامٍ وَ عَلِمْنَ أَنَّ جَمالَ الْباطِنِ أَفْضَلُ مِنْ جَمالِ الظّاهِرِ.

زیرا به راستی او بسیار زشت بود و از او ترسیدند. ماهی ها برای نجاتش  خوشحال شدند و با لبخند به او نگاه کردند و دانستند که زیبایی درونی لرتر از زیبایی ظاهری است.

قالَ الْمامُ عَليٌّ (ع) : «زينَةُ الْباطِنِ خَيْرٌ مِنْ زينَةِ الظّاهِرِ».

حضرت علی(ع) فرمودند : «زیبایی درون بهتر از زیبایی ظاهر است»