واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
سرا |
خانه |
به |
بهتر |
کزو |
مخفف که از او |
مونس |
همدم |
جهان |
تمام موجودات |
خرّم |
شادابی |
حلاوت |
شیرينی |
ارادت |
علاقه مندی |
رمیده |
بی قرار |
انیس |
همدم |
سرشناس |
معروف، مشهور |
حکمت |
دانش و معرفت |
شعرا |
شاعران |
بی نظیر |
بی مانند |
مکث |
درنگ، سکوت |
نامی |
مشهور |
لهجه |
شکلی از زبان و گفتار |
هیاهو |
سر و صدا |
صدراعظم |
نخست وزير |
دست و پا شکسته |
ناقص |
منشأ |
محل پیدايش |
طراوت |
شادابی |
هلهله |
فرياد شادی |
نامدار |
معروف، مشهور |
ذکاوت |
زيرکی، باهوشی |
شیوع |
آشکار شدن |
آبله کوبی |
مبارزه با آبله |
خرافات |
باورهای غلط |
واکسینه |
واکسن زده شده |
جهل |
نادانی |
رسا |
بلند |
سرشار |
لبریز، پر |
از قضا |
اتّفاقاً |
استعداد |
توانایی، آمادگی |
بهانه |
دست آویز، عذر بی جا |
صدراعظم |
نخست وزیر |
طراوت |
شادابی، تازگی |
جهل |
نادانی |
حکمت |
دانش، دانایی |
عدل |
راستی |
حلاوت |
شیرینی |
مکث |
درنگ کردن |
منشأ |
محل پیدایش، اصل |
خطاب |
رویاروی سخن گفتن |
مونس |
یار، همدم |
درد |
رنج، ناخوشی، بیماری |
درمان |
علاج، دارو، چاره، دوا |
ذکاوت |
تیز هوشی، زیرکی |
رمیده |
ترسیده، گریخته |
زهر |
سم |
نامی |
مشهور، نام آور |
||
آبله |
نوعی بیماری واگیر دار |
||
رسا |
بلند، رسنده، کلام شیوا |
||
فلسفه |
علم به حقايق موجودات |
||
وجد |
خوشی بسیار، ذوق و شوق |
||
انیس |
یار و همدم، أنس گیرنده |
||
کاشف |
آشکار کننده، کشف کننده |
||
سرشناس |
معروف، شناخته شده، نامدار |
||
لیاقت |
شایستگی، سزاوار، درخور بودن |
||
واکسینه |
واکسن زده شده، مایه کوبی شده |
||
ساقی |
کسی که نوشیدنی به دیگری دهد |
||
پشتکار |
پایداری در پیش بردن و اتمام کاری |
||
زرنگار |
دارای نقش هایی از طلا، طلا کاری شده |
||
هلهله |
فریاد شادی، صدای درهم و برهم مردم |
||
ارادت |
دوستی، از روی اعتقاد و ایمان و بی ریایی |
||
تعارف |
خوش آمد گفتن به یکدیگر، پیشکش دادن |
||
شاهد |
حاضر، گواه، محبوب و معشوق، خدای تعالی |
||
خرافات |
سخنان بیهوده، افسانه، آنچه اساس علمی و معنوی نداشته باشد |
||
فلسفه |
علمی که درباره ی حقایق موجودات و علل وجود آنها بحث می کند |
||
شیوع |
همه گیر شدن، آشکار شدن، متداول شدن، فاش شدن، رایج شدن |
||
لهجه |
زبان، طرز سخن گفتن و تلفظ، شکلی از یک زبان که با تغییراتی در یک ناحیه تكلم شود؛ مثل: گیلکی، لری و … |