عربی |
معنی |
إبنٌ آدَم |
آدمیزاد «إِبن: پسر، فرزند« |
أَمشی |
پياده می روم، راه می روم |
إنَّـما |
فقط |
جَدَل |
جر و بحث |
خَطايا |
گناهان ، خطاها |
شاهَدَ |
دید می بیند |
شَعب |
ملّت |
شَکَرَ/ یَشکُرُ |
تشکر کرد/تشکر می کند |
صَدَقَ / یَصدُقُ |
راست گفت / راست می گويد |
ضيافة |
مهمانی |
طوبی لـِ |
خوشا به حالِ |
طَیب |
خوب |
عاشَ/ یَعیشُ |
زندگی کرد/ زندگی می کند |
غَرِقَ / یَغرَقُ |
غرق شد| غرق می شود |
غَضَب |
خشم |
فَرَس |
اسب |
فِضَّة |
نقره |
فِعل |
کار |
قادم |
آینده |
قَصد |
منظور |
قَول |
گفتار |
کَذبَ/یکذِبُ |
دروغ گفت دروغ می گوید |
کَذالِک |
همچنین |
مُحِبّین |
دوستداران |
مُختَبِر |
آزمایشگاه |
مِضیاف |
مهمان دوست |
نَفس |
خود«فی نفسه : با خودش» |
نَفعَ / یَنفعُ |
سود رساند/ سود می رساند |