فشارهای روحی مانند ترسیدن، مرگ عزیزان، تصادف، شرکت در امتحان با آمادگی کم، ناراحت شدن از رفتار دیگران می باشد.
در این مواقع تغییراتی در رفتار و بدن ما اتفاق می افتد که ابتدا شدت آن بیشتر ولی بعد از مدتی از شدت آن کاسته می شود. مثلا فشارخون، ضربان قلب و تنفس زیاد می شود، رنگ چهره تغییر می کند و گاهی با خشم یا حتی گریه کردن همراه می شود.
در این شرایط هورمون هایی که از غدد فوق کلیوی ترشح می شوند، به بدن کمک می کنند. مثلا قندخون، فشارخون و ضربان قلب را بالا می برند، چون بالا رفتن این ها در مدت طولانی خطرناک است.
پس از مدتی ترشح این هورمون ها خود به خود کاهش می یابد .