به جاذبه بین یون های مثبت و منفی، پیوند یونی می گویند.
نیروی جاذبه بسیار قوی است که الکترون لایه آخر اتم ها را دریک مولکول کنار هم قرار می دهد. هنگام تشکیل مولکول ها، اتم ها به جای داد و ستد الکترون، با یکدیگر مشارکت الکترونی انجام می دهند؛ به طوری که در اثر این مشارکت هیچ یک از اتم ها الکترونی از دست نمی دهند یا به دست نمی آورند، بلکه تعدادی از الکترون های خود را با یکدیگر به اشتراک می گذارند.
پیوند کووالانسی بین نا فلزها رخ می دهد. وقتی که اتم های دو نافلز کنار یکدیگر قرار می گیرند،یک مشارکت الکترونی بین آنها رخ می دهد. در مولکول آب دو پیوند کووالانسی وجود دارد. هر پیوند کووالانسی شامل دو الکترون است که اتم های هیدروژن واکسیژن به اشتراک گذاشته اند.
در مشارکت الکترونی و تشکیل پیوند کووالانسی، برخی اتم ها با تعداد پیوندهای کووالانسی کمتری به یکدیگر متصل می شوند. به عنوان مثال اتم هیدروژن فقط یک پیوند می دهند.
در مشارکت الکترونی و تشکیل پیوند کووالانسی، برخی اتم ها با تعداد پیوندهای کووالانسی بیشتری به یکدیگر متصل می شوند. به عنوان مثال:
1) در مولکول اکسیژن، اتم های اکسیژن با دو پیوند به هم متصل شده اند.
2) برخی دیگر مانند کربن، نیتروژن می توانند بیش از یک پیوند تشکیل دهند.
1) آب مقطر رسانای جریان الکتریکی نیست.
2) مولکول های آب بار الکتریکی ندارند.
3) هنگام ترکیب شدن اتم های هیدروژن با اکسیژن، بین آنها الکترونی داد و ستد نشده است.
چگونگی اشتراک الکترون های اتم های هیدروژن و اکسیژن در مولکول آب: