نمونه سوالات تستی فصل 3 فارسی دوازدهم همراه با جواب تشریحی

سه

چهار

پنج

شش

لحظات اول عملیات – ارتفاعات موسوم و معروف – استقرار صلاح های زیاد – طریق وثیقه گرفتن – تحلیل و بررسی

مسائل کلی – نباختن روحیه – احداث خاکریز – غم فراغ یار – محفل و مجلس

امکانات محدود مهندسی – تایر قدس – قاطعیت اجرای طرح – بدرقه و مسابقات – تهی و خالی

محرک دیگران – جهادگران و رزمندگان مقاومت – جامه غرقه به خون – ارزش مطلق روایات – انصاف و عدل

تو در دریای هجرم قرغه بودی / ز موج غم بسی رنج آزمودی

نه اکتساب ثوابی نه مستی گنهی / کجا رویم از این حیرت محال، کجا

جهان گشت چو چهره اهرمن / گشاده سیه مار گردون دهن

زدن مرد را تیغ بر تار خویش / به از بازگشتن ز گفتار خویش

تو نیز اندر هزیمت بوق می‌زن / ز چاهی خیمه بر عیوق می‌زن

باغ بنفشه و سمن بوی ندارد ای صبا / عالیه‌ای باز از آن طره مشک بوی او

تا مرا دیده به آن زهره جبین افتادست / دلم از دوری تو سخت هزینه افتادست

جمله صید این جهانیم ای پسر / ما چو صعوه مرگ بر سان زغن

تابت قدم : دارای اراده قوی – طرف : کنار – اجانب : بیگانگان

مسلک : روش – سلسله جنبان : آنکه دیگران را به کاری برمی‌انگیزد – استقرار : برپایی

موافق : هم‌رأی و همراه – بیت الحزن : ماتمکده – بیت الاحزان : خانه غم‌ها

احداث شدن : ساخته شدن – همت : عظمت و بزرگی – مسلک : روش

اهرمن : شیطان – فراغت : دوری

عدل : داد – انصاف : قسط

محفل : مجمع – بدرقه : رهبر

تهی : خالی – سایر : پرنده

دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف / ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم

همتم بدرقه راه کن ای سایر قدس / که دراز است ره مقصد و من نوسفرم

همت از صاحب ای کن التماس / پس به صاحب دولتی کن التجا

که باران وی در بهاران بود / نه چون همت شهریاران بود

ناله مرغ اسیر این همه بهر وطن است / مسلک مرغ گرفتار قفس همچو من است

همت از باد سحر می‌طلبم گر ببرد / خبر از من به رفیقی که به طرف چمن است

خانه کاو شود از دست اجانب آباد / ز اشک ویران کنش آن خانه که بیت الحزن است

خوشا وقت شوریدگان غمش / اگر زخم بینند و گر مرهمش

آن کسی را که در این ملک سلیمان کردیم / ملت امروز یقین کرد که او اهرمن است

همت اگر سلسله جنبان شود / مور تواند که سلیمان شود

دمی آب خوردن پس از بدسگال / به از عمر هفتاد و هشتاد سال

آدم برای گندمی از روضه دور ماند / من دور ماندم از در همت برای نان

نهاد

مسند

مضاف الیه

قید

خانه ای کاو شود از دست اجانب آباد / ز اشک ویران کنش آن خانه که بیت الحزن است

همت از باد سحر می‌طلبم گر ببرد / خبر از من به رفیقی که به طرف چمن است

فکری ای هموطنان در ره آزادی خویش / بنمایید که هر کس نکند مثل من است

جامه ای کاو نشود غرقه به خون بهر وطن / بدر آن جامه که ننگ تن و کم از کفن است

آن کسی را که در این ملک سلیمان کردیم / ملت امروز یقین کرد که او اهرمن است

همت اگر سلسله جنبان شود / مور تواند که سلیمان شود

آدم برای گندمی از روضه دور ماند / من دور ماندم از در همت برای نان

بدین شکسته بیت الحزن که می‌آرد / نشان یوسف دل از چه زخندانش

در ببت الاحزان در آمد و نالید، چنانچه هر پرنده بر بالای سر یعقوب بود بنالید.

می‌گویم حاجی هرچه شما دستور بدهید به دیده منت

الان بگو چاه بکنم، بگو از دیوار راست بالا بروم، اصلا بگو تا یک ماه به مادرزنم زنگ نزنم

حاجی جلو می‌آید. پیشانی ام را می‌بوسد و دستهایم را در توی دستش می‌گیرد.

نهاد – نهاد

نهاد – مفعول

مفعول – مفعول

مفعول – نهاد

همت اگر سلسله جنبان شود / مور تواند که سلیمان شود

همت از باد سحر می‌طلبم گر ببرد / خبر از من به رفیقی که به طرف چمن است

گرچه دوریم از بساط قرب همت دور نیست / بنده شاه شماییم و ثناخوان شما

همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود / که ز بند غم ایام نجاتم دادند

احداث یک خاکریز دوجداره را تنها راه حل می‌دانست.

پشت سر نیروهای ما ارتفاعات موسوم به کله قندی بود.

که دشمن با استقرار سلاح‌های زیادی قله را در دست داشت

شهید ساجدی با توجه به اینکه نسبت به همه مسائل آگاهی داشت.

یک

دو

سه

چهار

هشت – هشت

هفت – هفت

هفت – نه

نه – هفت

مسند – مفعول – نهاد

مفعول – نهاد – مفعول

نهاد – نهاد - نهاد

مفعول – نهاد – قید

پنج

شش

هفت

هشت

خانه کاو شود از دست اجانب آباد / ز اشک ویران کنش آن خانه که بیت الحزن است

آن کسی را که در این ملک سلیمان کردیم / ملت امروز یقین کرد که او اهرمن است

ناله مرغ اسیر این همه بهره وطن است / مسلک مرغ گرفتار قفس همچو من است

ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی / تا راه رو نباشی کی راهبر شوی

ناله مرغ اسیر این همه بهر وطن است / مسلک مرغ گرفتار قفس همچون من است. (استعاره-تشبیه)

قضایی لازم است آن را که بر خورشید عشق آرد / که همچون ذره در مهرش گرفتار هوا ماند (ضاد-استعاره)

جام مینایی می شد ره تنگ دلی است / کنه از دست که سیل غمت از جای ببرد (جناس-اسلوب معادله)

همت از باد سحر می‌طلبم گر ببرد / خبر از من به رفیقی که به طرف چمن است (جناس-تسخیص)

اون کسی را که در این ملک سلیمان کردیم / ملت امروز یقین کرد که او اهرمن است

خانه کاو شود از دست اجانب آباد / ز اشک ویران کنش آن خانه که بیت الحزن است

 قناعت می‌کنم با درد چون درمانم نمی‌یابم / تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم

جامه کاو نشود غرق به خون بهر وطن / بدر آن جامه که ننگ تن و کم از کفن است

آسمان بار امانت نتوانست کشید / قرعه کار به نام من دیوانه زدند

خوردست خدا ز روی تعظیم / سوگند به روی همچو ماهت

 اون کسی را که در این ملک سلیمان کردیم / ملت امروز یقین کرد که او اهرمن است

جامعه کلو نشود غرقه به خون بهر وطن / بدر آن جامه که ننگ تن و کم از کفن است

بیستون بر سر راه است مباد از شیرین / خبری گفته و غمگین دل فرهاد کنید

نقاب گل کشید و زلف سنبل / گره بند قبای غنچه وا کرد

غرق خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد / خواندم افسانه شیرین و به خوابش کردم

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت / متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

آن کسی را که در این ملک سلیمان کردیم / ملت امروز یقین کرد که او اهرمن است

پیر چون زنده دل افتد جوان کمتر نیست / می‌برد سنگ ز دل صبح به گیسوی سفید

خانه‌ای کاو شود از دست اجانب آباد / ز اشک ویران کنش آن خانه که بیت الحزن است

حسب حالی ننوشتی و شد ایام چند / محرمی کو که فرستم به تو پیغام چند؟

هرگز دلم برای کم و بیش غم نداشت / آری نداشت غم که غم بیش و کم نداشت

در پیشگاه اهل خرد نیست محترم / هر کس که فکر جامعه را محترم نداشت

با اون که جیب و جام من از مال و می تهی است / ما را فراغتی است که جمشید جم نداشت

در دفتر ضمانت بدن نامش از قلم / هر ملتی که مردم صاحب قلم نداشت