نمونه سوالات تستی فصل 11 فارسی دوازدهم همراه با جواب تشریحی

حس آمیزی

اسلوب معادله

تضاد

جناس

خودتان می‌دانید که من بیش از همه مصر بودم در شنیدن حرف‌های شما همیشه اینطور بوده.

اونقدر جذب دیدار شما شده بودم که فراموش کردم برای رساندن پیغام به گردان شما آمده‌ام.

قبل از اینکه بگویم آقای موسوی من ... شما آغوش کشیدید و گفتید به به سلام علیکم احمد جان موحدی تعجب کردم از اینکه اسم و فامیلم را هنوز از یاد نبرده‌اید.

حالا دلخوشیم به این است که هر روز صبح گرد قاب عکستان را پاک کنم و خاطراتم را با شما مرور بکنم.

(مصر: اصرارکننده، پافشاری کننده)

(محضر: دفترخانه، دادگاه)

 (مجسم: به صورت جسم درآمده، تجسّم یافته)

(متقاعد کردن: مجاب کردن، خواهش به قبول امری کردن)

چهار

پنج

شش

هفت

(حمايل: محافظ ) (دنج: ویژگی جای بدون رفت و آمد)

(پگاه: هنگام طلوع خورشید) (تشر: سخنی که همراه با خشم به قصد ترساندن گفته شود)

(متقاعد: مجاب شده) (معبر:گذرگاه)

(شامه: حس بویایی) (شبح: سایۀ موهوم)

بحر نیرنگی که عالم شوخی امواج اوست / می‌دهد عشق از حباب من سراغ گوهرش

سرگشته در اقطار جهان طفره زنانم / جز کوی تو دل خوش نکند باغ ارم را

کاری است عشق مشکل و حالی است بس غريب / کس را به هیچ حال بران، اطلاع نیست 

ز عشق کار جهان باز می شود صائب / خوشا کسی که توصل به آن جناب گرفت

قدر فلک را کمال و منزلتی نیست / در نظر قدر با کمال محمد

اگر هم بدین نوع باشد فراق / به نزد تو باد آورد گرد من

خصمی که تیر کافرش اندر قضا نکشت / خونش بریخت ابروی همچون کمان دوست

ای یار آشنا عَلَم کاروان کجاست؟ / تا سر نهیم بر قدم ساروان دوست

برو این دام بر مرغ دگر نِه / که عنقا را بلند است آشیانه

در کوی نیک‌نامی ما را گذر ندادند / گر تو نمی‌پسندی تغییر ده قضا را

با خلوتی برآور یا برقعی فرو هِل / ور نه به شکل شیرین، شور از جهان برآری

می‌باش طبيب عيسوی هُش / اما نه طبیب آدمی کش

سرو من صبح بهار است به طرف چمن آی / تا نسیمت بنوازد به گل افشانی‌ها

 شهریارا ورق از اشک ندامت می‌شوی / تا که نامت نبرد در افق نامی‌ها

زین همرهان همراز من تنها تویی تنها بیا / باشد که در کام صدف گوهر شوی، یکتا بیا

 در کار ما پروایی از طعن بداندیشان مکن / پروانه گو در محفل این شمع بی‌پروا بيا 

ماضی ساده، ماضی مستمر، مضارع التزامی

ماضی التزامی، ماضی مستمر، مضارع مستمر

 ماضی مستمر، ماضی استمراری، مضارع مستمر

ماضی التزامی، ماضی استمراری، مضارع التزامی

ماضی بعید، مضارع اخباری، ماضی بعید، ماضی بعید

 ماضی بعید، ماضی استمراری، ماضی بعید، ماضی ساده 

ماضى التزامی، مضارع اخباری، مضارع التزامی، ماضی بعید

ماضی نقلی – ماضی استمراری، ماضی نقلی، ماضی ساده

بر بالای تلّ خاکی ایستاده‌اید. (ماضی نقلی)

آفتاب، چشمهایتان را می‌زد. (ماضی استمراری)

که ادامۀ حمله را در دست بگیرد. (مضارع التزامی)

راز و نیاز و مناجات دارد به انتها می‌رسد. (مضارع اخباری)

جناس همسان، تشبيه، استعاره، تشخیص

جناس ناهمسان، تشخیص، استعاره، واج آرایی

جناس ناهمسان، حس آمیزی، حسن تعلیل، استعاره

تشبیه، استعاره، تلميح، مجاز

یک خشاب فشنگ

کنجکاوی گلولۀ توپ

پشت ابرهای تیره

نمرات ثلث سوم

 ایهام، تلمیح، تضاد

ایهام تناسب، اغراق، حسن تعلیل

 تضاد، تلمیح، حس آمیزی

کنایه، حس آمیزی، ایهام تناسب

 از اینکه بچه‌ها دورتان جمع شدند، عصبانی شدید، با آخرین رمق‌هایتان داد زدید.

از ردّ صدای شما می‌بایست پیدایتان می‌کردم، راه تنگ و باریک بود و پیشی گرفتن از بچه‌ها سخت مشکل.

بچه‌ها که گوشه و کنار پراکنده بودند، دور شما جمع شدند و شما را در میان گرفتند.

 آن‌قدر جذب دیدار شما شده بودم که فراموش کردم برای رساندن پیغام به گُردان شما آمده‌ام.

 سرفرازی با خود آوردست شمع بخت او / سربلندی در دل کان بود همره با سنان

جز غم عشق تو کار دگرم بدنامی است / جز سر کوی تو راه دگرم گمنامی است

از تأمل پایۀ معنی به گردون می‌رسد / سرفرازی نخل را صائب ز پا افشردن است

سینه بهر هدف تیر غمت چاک زدم / ناوک غمزه ز تو هم دل و هم جان از من

تنها نه من به دانۀ خالت مقيدم / این دانه هر که دید گرفتار دام شد

نامم به عاشقی شد و گویند توبه کن / توبه کنون چه فایده دارد که نام شد

آن مدعی که دست ندادی به بند کس / این بار در کمند تو افتاد و رام شد

شرح غمت به وصف نخواهد شدن تمام / جهدم به آخر آمد و دفتر تمام شد