نمونه سوالات تستی فصل 13 فارسی هفتم همراه با جواب تشریحی

دار ، جو ، دید

نگار، پوش ، خورد

بر ، ایست ، آورد 

چرخ ، رو ، اندوز

بخشنده

بخشایش

الهام بخش

بخشش

اگر چشم داری به دیگر سرای / به نزد نبی و وصی گیر جای (خانه‌ی دیگر)

دل می‌دادم و روحم چنان غرق فهمیدن بود که از هیجان می‌لرزید. (دل از دست می‌دادم)

ماه فرو ماند از جمال محمّد / سرو نباشد به محمّد (ص) (ش اعتدال کوه و قدرت)

از خداوند تعالی، سلامت و سعادت را برای شما نورچشمان آرزو می‌کنم. (عزیزان)

سوه ی نیکو 

بانگ اذان

سخن دانشمندان     

رسول خدا

سعدی اگر عاشقی کی و جوانی عشق محمد بس است و ال محمد

اگر چشم داری به دیگر سرای به نزد نبی و وصی گیر جای

بر این زادم و هم بر این بگذرم چنان دان که خاک پی حیدرم

به گفتار پیغمبرت راه جوی دل از تیرگی ها بدین اب شوی

ماه

فروماند

جمال

محمد(ص)

اسوه‌ی آلمیان

صلّی الله علیه و آله و سلّم

از سجده برمی‌خواست

رعفت و عطوفت

اسوه: نمونه

ظلال:شفافیت

عیادت:ملاقات

تجمل:خودآرایی

زلال

ذِلال

ظِلال

ضِلال

برمی‌خاست

برمی‌خواست

برخاست

به پا خاست

این بیت دارای دو جمله است.

جمال و اعتدال» قافیه و «محمد (ص)» ردیف است.

دارای آرایه تشخیص است.

سرو و ماه هم قامت متناسب پیامبر (ص) را ندارند.

بر صورتشان بوسه می‌زد.

از سجده برخواست

با خدمت‌کارانش رأفت و عطوفت داشت.

انس بن مالک می‌گفت

مهزون و متفکر ، اصوه عالمیان 

ظلال محمد ، رافت و عطووفت 

میراس گران بحاء ، اهتدال محمد

هوزه ی علمیه ، ترز مرموضی 

غیبت کردن

گدایی کردن

گرفتار شدن

غذا خوردن

آل ، آلود

بیالود، آلود

آلود ، آلای

بیالود آلود

اگر چشم داری به دیگر سرای / به نزد نبی و وصی گیر جای (خانه‌ی دیگر)

دل می‌دادم و روحم چنان غرق فهمیدن بود که از هیجان می‌لرزید. (دل از دست می‌دادم)

ماه فرو ماند از جمال محمّد / سرو نباشد به اعتدال محمّد (ص) (شکوه و قدرت)

از خداوند تعالی، سلامت و سعادت را برای شما نورچشمان آرزو می‌کنم. (عزیزان)

ناصر

نصیر

نصر

صور

واژه‌ی «می‌گذرد» ردیف است.

تمام افعال در زمان حال به کار رفته‌اند.

در این رباعی یک «شبه جمله» به چشم می‌خورد.

همه نوع جملات (خبری، پرسشی و...) در این رباعی قرار دارد.

احتدال – موسا – حیسی – ظلال

اعتدال – موسی – عیسی – زلال

احتدال – موسی – عیسی – زلال

اعتدال – موسی – عیسی – ظلال

در تنهايی سيمايی محزون داشت.(آرام)

ياد دارم در ايام طفوليت متعبد بودم. (عبادت

بخشش، خصلت مردان بزرگ است. (خوی)

نگشت آسايشم يک لحظه دمساز .(موافق)