دوزیستان با پمپ فشار منفی هوا را به شش ها هدایت می کنند.
در پرندگان طی بازدم هوا از شش های لوله ای به کیسه هوادارجلویی رانده می شود.
مرکز صادرکننده دستور انقباض دیافراگرام در بصل النخاع واقع است
در تشریح شش گوسفند نای در جلو و مری در پشت واقع است.
آخرین انشعاب نایژک در بخش نایژک مبادله ای واقع است.
خون تیره اکسیژن کم و دی اکسید کربن زیاددارد.
در فرایند دم دیافراگم گنبدی می شود و دنده های پایین و عقب می رود.
هوایی که در بخش هادی دستگاه تنفس می ماند هوای مرده نام دارد.
تمام مسیر ورود هوا در بینی از پوست نازک پوشیده شده است.
تمام مسیر ورود هوا در بینی از پوست نازک پوشیده شده است.
درشت خوار بیگانه خواری دارد ولی فاقد توانایی حرکت است.
در دم عمیق ماهیچه های گردن به افزایش حجم قفسه سینه کمک می کند.
ساده ترین آبشش متعلق به لارو دوزیستان است.
ارسطو معتقد بود ترکیب هوای دمی با بازدمی متفاوت است.
بخش هادی از بینی تا نایژک انتهایی است
آخرین خط دفاع تنفسی مخاط نایژک مبادله ای است
بیشتر جانوران ساز و کارهای تهویه ای دارند.
همه خزندگان ساز و کار فشار منفی دارند.
مجرای نای همیشه باز است.
بخشی از هوای بازدمی در بخش هادی دستگاه تنفس می ماند و به بخش مبادله ای نمی رسد.
بسیاری از فرآیندهای سلولی را پروتئین ها انجام می دهند
سورفاکتانت از همه سلول های کیسه هوایی ترشح می شود.
نایدیس ها ساختاری جهت باز شدن منافذ دارند که مانع هدر رفتن آب بدن می شود.
از علل زیانبار بودن دی اکسید کربن این است که با آب واکنش داده و PH را افزایش می دهد
با دمیدن دی اکسید کربن به آب آهک رنگ آن شیری می شود
مخاط مژک دار تا نایژک انتهایی ادامه دارد.
محل قرار گرفتن رگ های خونی و اعصاب در نای در الیه مخاط است
دی اکسید کربن مانع پیوستن اکسیژن به هموگلوبین می شود.
تعداد کیسه های هوادار در پرندگان 9است
دم، با انقباض میانبند آغاز می شود.
نایدیس ها از طریق منافذ تنفسی به خارج راه دارند.
رطوبت در جانورانی که تنفس پوستی دارند نقشی ندارد.
ماهیان و دوزیستان تنفس آبششی دارند.
در دوزیستان تنفس پوستی و تنفس ششی وجود دارد.