ادرار فرد سالم دارای گلوکز و آمینو اسید است.
تجزیه آمینواسید ها به طور مستقیم اوره تولید می کند.
غدد نمکی درون ریز هستند.
فشار اسمزی درون رگ اثر منفی بر روی تراوش دارد.
سلول های ریز پرداز در روده همانند لوله پیچ خورده نزدیک از نوع مکعبی یک لایه می باشد.
در عمل تراوش همانند بازجذب و ترشح مواد از منافذ بین یاخته ها عبور می کند.
میزنای و مثانه، بنداره داخلی میزراه، از نوع ماهیچه صاف غیر ارادی است.
در کاهش وزن شدید احتمال بسته شدن میزنای وجود دارد.
سرخرگ آوران در اطراف قوس هنله و کلاف، شبکه مویرگی دور لوله ای را می سازد.
ترشح بیشتر در باز جذب رخ می دهد و ترشح بیشتر به روش غیرفعال انجام می شود.
سلول های دیواره بیرونی کپسول بومن همانند مویرگ های خونی از نوع سنگفرشی یک لایه است.
بنداره خارجی میز راه همانند بنداره داخلی فاقد کنترل ارادی نوزادان است.
لوله پیچ خورده نزدیک بر خلاف لوله پیچ خورده دارای ارتباط فیزیکی با لوله جمع کننده است.
ترشح همانند تراوش باعث خروج مواد از خون به سمت نفرون می شود.
ماهیان آب شور همانند آب شور، معمولا آب زیاد نمی شوند.
سرخرگ آورانبر خلاف سرخرگ وابران فاقد قطر بیشتری است.
لوله هنله همانند لوله خميده نزدیک فاقد بخش هایی در بخش مرکزی کلیه است.
هر هرم کلیه برخلاف هر لوب کلیه فاقد بخش قشری کلیه است.
ماهیان آب شیرین معمولا آب زیادی نمی نوشند.
در ماهیان دریایی برخی از یونها از طریق یاخته های آبششی و بسیاری توسط کلیه ها به صورت ادرار غلیظ دفع می شوند.
برخی از خزندگان و پرندگان دریایی بیابانی دارای غدد نمکی هستند.
کلیه راست برخلاف کلیه چپ دارای اندازه بزرگ تری است.
دنده ها بخشی از کلیه ها را محافظت می کند.
در اغلب موارد باز جذب فعال است و با صرف انرژی زیستی انجام می شود.
همه بی مهرگان دارای ساختار مشخصی برای دفع هستند.
تراوش نخستین مرحله تشکیل ادرار است.
فراوان ترین ماده الی در ادرار انسان آمونیاک است.
هوموستازی از ویژگی های اساسی بیشتر موجودات زنده است.
همه از بیماری ها در نتیجه به هم خوردن هوموستازی پدید می آید.
کپسول بومن و کلافک در عمل ترشح و باز جذب نقش مستقیمی ندارند.
حجم ادرار با تراوش نسبت معکوس دارد.
در باز جذب، مواد مفید و مورد نیاز بدن از لوله پیچ خورده نزدیک و دور جمع کننده ادرار وارد گوارش عمومی می شود.
دریچه واقع در بین میز نای و مثانه در اثر چین خوردگی مخاط مثانه روی دهانه میزنای به وجود آمده است.
آمونیاک را می توان در بدن ذخیره کرد.
آمونیاک فقط در نتیجه آمینو اسیدها تولید می شود.
ویژگی سمی بودن اوره از آمونیاک بسیار کمتر است.
انباشته شدن آمونیاک در بدن انسان و دفع آن با فواصل زمانی امکان پذیر است.
اوریک اسید نسبت به آمونیاک انحلال پذیری بیشتری در آب دارد.
در تراوش هیچ انتخابی وجود ندارد.
درتراوش هم مواد مفید(گلوکز و آمینو اسید ) و مواد دفعی مثل اوره به گردیزه وارد می شود.
بازجذب و ترشح فقط در گردیزه صورت میگیرد.
آنچه به لگنچه می ریزد ادرار است.
ترشح (یون هیدروژن) pht بیکربنات
↓PH (یون هیدروژن ↑) ← ترشح+H .