گام به گام ترجمه متن درس صفحه 103 درس 8 عربی هفتم (زینة الباطن)

زينَةُ الْباطِنِ

کانَتْ في بَحْرٍ کَبيرٍ سَمَکةٌ قَبيحَةٌ اسْمُها «السَّمَکَةُ الْحَجَریَّةُ» وَ الْأسْماكُ خائِفاتٌ مِنْها. هيَ ذَهَبَتْ إلی سَمَکَتَینِ؛ السَّمَکَتَانِ خافَتا وَ هَرَبَتا. هيَ کانَتْ وَحيدةً دائِماً. في يَومٍ مِنَ الْأَيامِ، خَمْسَةٌ مِنَ الصَّيّادينَ جاؤوا. فَقَذَفوا شَبَکَةً کَبيرَةً فِي الْبَحْر.

الْأسْماكُ وَقَعْنَ فِي الشَّبَکَةِ. ما جاءَ أحَدٌ لِلْمُساعَدَةِ.

السَّمَکَةُ الْحَجَريَّةُ سَمِعَتْ أَصْواتَ الْسْماك. فَنَظَرَتْ إلَی الشَّبَکَةِ فَحَزِنَتْ وَ ذَهَبَتْ لِنَجاةِ الْسْماك. قَطَعَتْ شَبَکةَ الصَّيّادینَ بِسُرعَةٍ. الْأسْماكُ خَرَجْنَ وَ هَرَبْنَ جَميعاً. فَوَقَعَت السَّمَکَةُ الْحَجَريَّةُ في الشَّبَکة وَ الصَّيّادونَ أخَذوها. کانَت الْأسْماكُ حَزيناتٍ؛ لِنَّ السَّمَکَةَ الْحَجَریَّةَ وَقَعَتْ في الشَّبَکَةِ لِنَجاتِهِنَّ. الْأَسماكُ نَظَرْنَ إلی سَفينةِ الصَّيّادینَ. هُمْ أخَذوها وَلٰکِنَّهُم قَذَفوها فِي الْماء؛ لِأَنَّها کانَتْ قَبیحَةً جِدّاً فَخافوا مِنْها. الْأسْماكُ فَرِحْنَ لِنَجاتِها وَ نَظَرْنَ إلَيها بِابْتِسامٍ وَ عَلِمْنَ أَنَّ جَمالَ الْباطِنِ أَفْضَلُ مِنْ جَمالِ الظّاهِرِ.

قالَ الْمامُ عَليٌّ (ع) : «زينَةُ الْباطِنِ خَيْرٌ مِنْ زينَةِ الظّاهِرِ».

ترجمه:

زينَةُ الْباطِنِ

زینت باطن (گوهر درون)

کانَتْ في بَحْرٍ کَبيرٍ سَمَکةٌ قَبيحَةٌ اسْمُها «السَّمَکَةُ الْحَجَریَّةُ» وَ الْأسْماكُ خائِفاتٌ مِنْها. هيَ ذَهَبَتْ إلی سَمَکَتَینِ؛ السَّمَکَتَانِ خافَتا وَ هَرَبَتا. هيَ کانَتْ وَحيدةً دائِماً. في يَومٍ مِنَ الْأَيامِ، خَمْسَةٌ مِنَ الصَّيّادينَ جاؤوا. فَقَذَفوا شَبَکَةً کَبيرَةً فِي الْبَحْر.

در دریای بزرگ ماهی زشتی بود که اسمش سنگ ماهی بود و ماهی ها از او میترسیدند. او به سمت ماهی ها رفت. ماهی ها ترسیدند و فرار کردند. او همیشه تنها بود. ئر روزی از روز ها، پنج ماهیگیر آمدند. و تور بزرگی را در دریا انداختند.

الْأسْماكُ وَقَعْنَ فِي الشَّبَکَةِ. ما جاءَ أحَدٌ لِلْمُساعَدَةِ.

ماهی ها در تور افتادند. کسی نیامد برای کمک. سنگ ماهی صدای ماهی ها را شنید.

السَّمَکَةُ الْحَجَريَّةُ سَمِعَتْ أَصْواتَ الْسْماك. فَنَظَرَتْ إلَی الشَّبَکَةِ فَحَزِنَتْ وَ ذَهَبَتْ لِنَجاةِ الْسْماك. قَطَعَتْ شَبَکةَ الصَّيّادینَ بِسُرعَةٍ. الْأسْماكُ خَرَجْنَ وَ هَرَبْنَ جَميعاً. فَوَقَعَت السَّمَکَةُ الْحَجَريَّةُ في الشَّبَکة وَ الصَّيّادونَ أخَذوها. کانَت الْأسْماكُ حَزيناتٍ؛ لِنَّ السَّمَکَةَ الْحَجَریَّةَ وَقَعَتْ في الشَّبَکَةِ لِنَجاتِهِنَّ. الْأَسماكُ نَظَرْنَ إلی سَفينةِ الصَّيّادینَ. هُمْ أخَذوها وَلٰکِنَّهُم قَذَفوها فِي الْماء؛ لِأَنَّها کانَتْ قَبیحَةً جِدّاً فَخافوا مِنْها. الْأسْماكُ فَرِحْنَ لِنَجاتِها وَ نَظَرْنَ إلَيها بِابْتِسامٍ وَ عَلِمْنَ أَنَّ جَمالَ الْباطِنِ أَفْضَلُ مِنْ جَمالِ الظّاهِرِ.

پس به تور نگاه کرد و اندوهگین شد و برای نجات ماهی ها رفت. به سرعت تور ماهیگیران را پاره کرد. ماهی ها خارج شدند و همه فرار کردند. سپس سنگ ماهی در تور افتاد  و ماهی گیران آن را گرفتند. ماهی ها ناراحت بودند. زیرا سنگ ماهی برای نجات آن ها در تور افتاد. ماهی ها به کشتی ماهیگیران نگاه کردند. آن ها او را گرفتن ولی در آب انداختند. زیرا به راستی او بسیار زشت بود و از او ترسیدند. ماهی ها برای نجاتش  خوشحال شدند و با لبخند به او نگاه کردند و دانستند که زیبایی درونی برتر از زیبایی ظاهری است.

قالَ الْمامُ عَليٌّ (ع) : «زينَةُ الْباطِنِ خَيْرٌ مِنْ زينَةِ الظّاهِرِ».

حضرت علی(ع) فرمودند : «زیبایی درون بهتر از زیبایی ظاهر است»