اَلتَّعارُفُ في مَطارِ النَّجَفِ الْأَشرَفِ |
|
آشنايی با یکدیگر در فرودگاه نجف اشرف |
|
زائِرُ مَرقَدِ أمیرِالْمُؤمِنینَ عَلیّ (ع) |
أَحَدُ الْمُوَظَّفینَ فی قاعَهِ الْمَطارِ |
زائر مرقد امیرالمؤمنین علی (ع) |
یکی از کارمندان در سالن فرودگاه |
اَلسَّلامُ عَلَیکُم. |
وَ عَلَیکُمُ السَّلامُ وَ رَحمَهُ اللّٰهِ وَ بَرَکاتُهُ. |
سلام علیکم. |
سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما باد. |
صَباحَ الْخَیرِ یا أَخی. |
صَباحَ النّورِ وَ السُّرورِ. |
صبح بخیر، ای برادرم. |
صبح بخیر و شادی |
کَیفَ حالُکَ؟ |
أَنَا بِخَیرٍ، وَ کَیفَ أَنتَ؟ |
حالت چطور است؟ |
من خوبم، تو چطوری؟ |
بِخَیرٍ وَ الْحَمدُ لِلّٰهِ. |
عَفواً، مِنْ أَینَ أَنتَ؟ |
خوبم خدا را شکر. |
ببخشید، تو اهل کجایی؟ |
أَنا مِنَ الْجُمهوریَّهِ الْإسلامیَّهِ الْإیرانیَّهِ. |
مَا اسْمُکَ الْکَریمُ؟ |
من از جمهوری اسلامی ایران هستم. |
اسم شریف شما؟ |
اِسمی حُسَینٌ وَ مَا اسْمُکَ الْکَریمُ؟ |
اِسمی عَبدُ الرَّحمانِ. |
اسم من حسین است و اسم شریف شما؟ |
اسم من عبدالرحمان است. |
هَل سافَرْتَ إلَی إیرانَ حَتَّی الْآنَ؟ |
لا؛ مَعَ الْأَسَفِ. لٰکِنّی أُحِبُّ أَنْ أُسافِرَ. |
آیا تاکنون به ایران سفر کردهای؟ |
نه. متاسفانه. ولی من دوست دارم سفر کنم. |
إنْ شاءَاللّٰهُ تُسافِرُ إلَی إیرانَ! |
إن شاءَاللّٰهُ؛ إلَی اللِّقاءِ؛ مَعَ السَّلامَهِ. |
اگر خدا بخواهد به ایران سفر میکنی؟ |
اگر خدا بخواهد؛ به امید دیدار؛ به سلامت |
فی أَمانِ اللّٰهِ. |
فی أَمانِ اللّٰهِ وَ حِفظِهِ، یا حَبیبی. |
در امان خدا. |
در امان و پناه خداوند، ای دوست من. |