الف) کم رنگ شدن قصیده و گسترش غزل که زبان دل و عشق بود.
ب) رواج نسبی مثنوی برای بیان اخلاق،عرفان و عاطفه مثل مثنوی مولوی که حماسه ای عرفانی است.
ج )بی توجهی شاعران به حاکمان
د)شعر این عصر نرم،دلنشین برخوردار از معانی عمیق ، انسانی و آسمانی شد
دو گرایش مهم ادبی درنثر قرن هفت به وجود آمد: یکی جریان ساده منویسی مثل کتاب های طبقات ناصری و مرصادالعباد
دومی جریان پیچیده نویسی مثل کتاب های تاریخ و صاف و تاریخ جهانگشا که م.وضوع هر دوی این ها تاریخ حاکمان همان عصر بود.
وضعیت زبان و ادب فارسی در این دوره تغییرات زیر شد: زبان وادب فارسی دچار سستی و نابسامانی شد وبسیاری از داشنشمندان و ادیبان کشته یا متواری شدند.
از دربار های ادب دوست و خاندان های ادب پرور نیز خبری نبود.
اما در کنار این عوامل مخرب و منفی در این دوره عوامل مثبتی نیز وجود داشت از جمله این که:
با انتقال قدرت از خراسان به مرکز ایران ، زبان و ادبیات فارسی در ناحیه عراق عجم گسترش یافت و در حوزه های ری،فارس، همدان و اطراف آن ها آثار ارزشمندی پدید آمد و زمینه هایی برای تغییر سبک از خراسانی به عراقی ایجاد شد.
تهیه کننده: زیبا ناصر زاده