شعار لیبرالیسم اولیه، آزادی به ویژه آزادی "اقتصادی" بود. لیبرالیسم با این شعار عدالت را نادیده گرفت و نخستین چالش که چالش فقر و غناست در کشورهای غربی شکل گرفت.
برخی از اندیشمندان غربی برای حل چالش فقر و غنا در چارچوب نظریات و دیگاه های فرهنگ غربی، یکسری رویکرد ارائه کردند که مارکس یکی از این افراد بود. مارکس حل چالش های جامعه سرمایه داری را با یک انقلاب تضمین کرد.
دیدگاه های پایبند به اندیشه سیاسی مارکس را مارکسیسم گویند. شاید بپرسید چه جامعه ای مد نظر مارکس بود؟ در پاسخ باید گفت، جامعه ی آرمانی مارکس از فردگرایی لیبرالیستی و اقتصاد سرمایه داری عبور می کرد، مالکیت خصوصی را از بین می برد و صورت سویالیستی و کمونیستی پیدا می کرد.
این یک مرحله ی انتقالی برای رسیدن به کمونیسم و رویکردی جامعه گرا است. به مالکیت خصوصی معتقد است اما بر خلاف لیبرالیسم آن را مطلق نمی داند.
رویکردی جامعه گرا که به طور کل قائل به مالکیت خصوصی نیست.
آیدا علی بخشی