آنه ماری شیمل
آنه ماری شیمل
تُعدّ الدکتوره (انه ماری شیمل) من أشهر المُستشرقین وُلدت فی (المانیا) وَ کانَتْ مُنذُ طُفولَتِها مُشتاقَهً إلَی کُلِّ ما یَرْتَبِطُ بِالشَّرقِ وَ مُعجَبَهً بِإیران. کانَ عُمرُها خَمسَهَ عَشَر عاماً حینَ بَدَأَتْ بِدِراسَهِ اللُّغَهِ الْعَرَبیَّهِ. حَصَلَتْ عَلَی شَهادَهِ الدُّکتوراه فی الْفَلْسَفَهِ وَ الدِّراساتِ الْإسلامیَّهِ وَ هیَ فی التّاسِعَهَ عَشْرهَ مِن عُمرِها؛ تَعَلَّمَتِ اللُّغَهَ التُّرکیَّهَ وَ دَرَّسَتْ فی جامِعَهِ أَنقَرَه.
دکتر «آنه ماری شيمِل» از معروف ترین خاورشناسان به شمار می آید (شمرده می شود(. در آلمان متولد شد و از زمان کودکيش به هر آنچه که مربوط به شرق می شد، علاقه مند بود و شيفته ایران بود. وقتی شروع به تحصيل زبان عربی کرد، سنّش پانزده سال بود (پانزده سال داشت). در حالی که در نوزده سالگيش بود (نوزده سال داشت) مدرک دکترا در فلسفه و مطالعات اسلامی را به دست آورد )کسب کرد)؛ زبان ترکی را یاد گرفت و در دانشگاه آنکار (شروع به) تدریس کرد.
کانَتْ شیمِل تَدعو الْعالَمَ الْغَربیَّ الْمَسیحیَّ لِفَهمِ حَقائِقِ الدّینِ الْإسلامیِّ وَ الإطِّلاعِ عَلَیهِ. وَ هٰذَا الْعَمَلُ رَفَعَ شَأنَها فی جامِعاتِ الدُّوَلِ الْسلامیَّهِ، فَحَصَلَتْ عَلَی دُکتوراه فَخریَّهٍ مِنْ جامعاتِ السِّندِ وَ إسلام آباد وَ بیشاوَر وَ قونیَه وَ طهران.
شيمل جهان غرب مسيحی را به درک حقائق دین اسلام و آگاهی بر آن فرا می خوانْد و این کار شأن و مقام وی را در (ميان) دانشگاه های کشورهای اسلامی بالا برد و دکترای افتخاریش را از دانشگاه های سِند و اسلام آباد و پيشاور و قونيه و تهران را کسب کرد (بدست آورد).
إنَّها تَعَلَّمَتْ لُغاتٍ کَثیرَهً مِنهَا الْفارسیَّهُ وَ الْعَرَبیَّهُ وَ التُّرکیَّهُ وَ الْإنجِلیزیَّهُ وَ الْفَرَنسیَّهُ وَ الْأردیَّهُ؛ وَ کانَتْ تُلْقی مُحاضَراتٍ بِاللُّغَهِ الْفارِسیَّهِ. فَهيَ كانَتْ مِثالاً لِهٰذِهِ الْعِبارَةِ:
مسلّماً وی زبان های زیادی یاد گرفت که فارسی و عربی و ترکی و انگليسی وفرانسوی و اردو از آن جمله است و به زبان فارسی سخنرانی می کرد . او همان گونه ای بود که این عبارت ذکر می کند:
«اَلْإنسانُ بِکُلِّ لِسانٍ إنسانٌ.»
«انسان با هر زبانی انسان است.»
أَلَّفَتْ شیمِل أَکثَرَ مِن مِئَهِ کِتابٍ وَ مَقالَهٍ مِنها کِتابٌ حَولَ شَخصیَّهِ جَلالِ الدّینِ الرّومیِّ. هیَ کانَتْ تُحِبُّ الْعَیشَ فی الشَّرقِ، لِذٰلِکَ دَرَّسَتْ مُدَّهً طَویلَهً فی الْهِندِ وَ باکِستان، وَ دَرَّسَتْ کَذٰلِکَ ما یُقارِبُ خَمسَهً وَ عِشْینَ عاماً فی جامِعهِ هارفارد.
شيمل بيش از صد کتاب و مقاله تأليف کرد که کتابی پيرامون شخصيت جلال الدّین رومی از آن جمله است.
او زندگی در شرق را دوست داشت. بدان جهت مدتی طوالنی در هند و پاکستان تدریس کرد و همچنين نزدیک به 25 سال در دانشگاه هاروارد تدریس کرد.
قَبلَ وَفاتِها أَوْصَتْ شیمِل زُمَلاءَها أَن یشُکلِّوا فَریقاً لِلْحِوارِ الدّینیِّ وَ الثَّقافیِّ. یکَونُ هَدَفُهُ الْأعلَی »مَدَّ جُسورِ الصَّداقَهِ وَ التَّفاهُمِ بَینَ أُوروبّا وَ الْعالَمِ الْسلامیِّ» و «ألِإتِّحادَ بَینَ الْحَضاراتِ».
شيمل قبل از وفاتش به همکارانش سفارش کرد که گروهی (تيمی) را برای گفتگوی دینی و فرهنگی تشکيل دهند که والاترین هدف آن، «گسترش پل های دوستی و درک متقابل بين اروپا و جهان اسلام» و «یکپارچگی ميان تمدّن ها» باشد.
أَشارَتْ شیمِل فی إحْدَی مُقابَلاتِها إلَی الْأدعیَهِ الْإسلامیَّهِ وَ قالَت:«أَنا أَقرَأُ الْأدعیَهَ وَ الْأحادیثَ الْإسلامیَّهَ بِاللُّغَهِ الْعَرَبیَّهِ وَ لا أُراجِعُ تَرجَمَتَها».
شيمل در یکی از مصاحبه هایش به دعاهای اسلامی اشاره کرد و گفت:«من دعاها و احادیث اسالمی را به زبان عربی می خوانم و به ترجمه آنها مراجعه نمی کنم.»
هیَ أَوصَتْ أَنْ یُکْتَبَ هٰذَا الْحَدیثُ عَلَی قَبرِها:
او وصيت کرد که این حدیث روی قبرش نوشته شود:
«اَلنّاسُ نیامٌ فَإذا ماتُوا انْتَبَهوا» رسول الله صلی الله علیه و آله
پيامبر خدا (فرمود) : «مردم خوابند زمانی که مُردند، بيدار شوند.»