اقدامات مربوط به مرجعیت دینی

تعلیم و تفسیر قرآن کریم

اقدام برای حفظ سخنان و سیره ی پیامبر (ص(

تبیین معارف اسلامی متناسب با نیازهای نو

با وجود میدان دادن حاکمان به افراد فاقد صلاحیت در زمینه ی تفسیر، امامان (ع) در هر فرصتی معارف قرآنی را بیان می کردند؛ در نتیجه ی این اقدام ائمه (ع)، مشتاقان معارف قرآنی حتی آنان که تابع امامت امامان نبودند، از این معارف بهره بردند.

ممنوعیت بعد از رحلت پیامبر (ص) آثار زیان باری برای مسلمانان داشت. علی (ع) و حضرت زهرا (س) به این ممنوعیت توجه نکرده و سخنان پیامبر (ص) را به فرزندان خود انتقال دادند، مثلا امام رضا (ع) به اجبار مأمون از مدینه به مرو رفته و در مسیرش در نیشابور، هزاران نفر به استقبال آمدند و با اصرار مردم، امام (ع (شروع به سخن کردند: (کلمة لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی بشروطها و انا من شروطها) (حدیث سلسلة الذهب)

کلمه لا اله قلعه محکم من است، هرکس به این قلعه محکم من وارد شود، از عذاب من در امان است اما به شرط های آن و من از شرط های آن هستم.

پیام حدیث: اهمیت ولایت امام مقصود امام رضا (ع) از حدیث (مرتبط با حدیث ثقلین) توحید یک لفظ و شعار نیست بلکه باید در زندگی اجتماعی ظاهر شود و تجلی آن با ولایت امام که همان ولایت خداست میسر است. به جهت توالی اسامی معصومین به سلسله الذهب (زنجیره طلایی) مشهور است.) نشان می دهد احادیث چگونه منتقل می شده.

با گسترش سرزمین اسلامی، سؤالات جدید پیش می آمد و ائمه (ع) به دور از انزوا با تکیه بر علم الهی پاسخگوی همه سؤالات بودند؛ ثمره حضور سازنده؛ کتب حدیثی ائمه (ع) در کنار قرآن و سیره ی پیامبر (ص)، نهج البلاغه (خطبه ها،نامه ها،کلمات) و صحیفه سجادیه.

نتیجه تلاش ائمه (ع)؛ پوشیده نماندن حقیقت اسلام برای جویندگان حقیقت تا بتوانند در میان انبوه تحریفات که مانند غبارند، تعلیمات اصیل اسلام را تشخیص دهند.