جنبه های اعجاز قرآن کريم

اعجاز لفظی

اعجاز محتوايی

برای بیان معارف قرآن، زیباترین و عمیق ترین کلمات را به کاربرده و آشنایان به زبان عربی به محض خواندن متوجه آن خواهند شد؛ از جمله ویژگی های لفظی می توان ساختار زیبا و آهنگ موزون کلمه ها و جمله ها، شیرینی بیان، رسایی تعبیرات با وجود اختصار نام برد. این زیبایی ها سبب نفوذ خارق العاده قرآن در افکار و نفوس شد؛ در نتیجه بسیاری از اندیشمندان و ادیبان تحت تأثیر آن مسلمان شدند. همچنین اگر کسی برای شنیدن قرآن نزد پیامبر می رفت، توسط سران مشرکان مکه مجازات می شد. اعجاز لفظی از همان آغاز نزول مورد توجه همگان حتی مخالفان قرار گرفت.

قرآن کریم از نظر محتوا و مطالب آن ویژگی هایی دارد که نشان می دهد از قلم هیچ اندیشمندی تراوش نکرده است، چه رسد به شخصی که قبل از آن، چیزی ننوشته و آموزشی ندیده است. این جنبه از اعجاز برای کسانی که زبان قرآن را نمی دانند و فقط از ترجمه ها استفاده می کنند نیز قابل فهم و ادراک است. برخی از این جنبه های اعجازی عبارت اند از:

انسجام درونی در عین نزول تدریجی

آثار و نوشته های اولیّه دانشمندان با دوران کمال و پختگیشان فرق دارد و معمولاً تجدید نظر و اصلاح می شود اما قرآن با بیش از 6000 آیه با اینکه در طول 23 سال به تدریج نازل شده و از موضوعات متنوعی سخن گفته ولی آیاتش دقیق تر از اعضای بدن هماهنگی و انسجام دارد و همدیگر را تأیید می کنند.

تأثیر ناپذیری از عقاید دوران جاهلیت

به مجموعه افکار و عقاید و آداب و رسوم در هر دوره، فرهنگ می گویند که مردم را تحت تأثیر قرار می دهد؛ قرآن با اینکه در عصر جاهلیت نازل شد اما نه تنها از عقاید خرافی جاهلیت تأثیر نپذیرفت بلکه به شدت با آداب جاهلی و رسوم خرافی آن مبارزه کرد و به اصلاح جامعه پرداخت؛ همچنین قران کریم از مسائلی مانند عدالت خواهی، علم دوستی، معنویت و حقوق برابر انسان ها سخن گفته است.

جامعیت و همه جانبه بودن

در حدود 14 قرن پیش نازل شده و همه ی مسائل حیاتی را که انسان برای هدایت نیاز دارد، گفته است؛ فقط از امور معنوی و آخرت سخن نگفته بلکه از زندگی مادی و دنیای انسان و مسئولیت اجتماعی نیز سخن گفته؛ حدیثی از امام باقر (ع): خدا، آنچه را که امت تا روز قیامت به آن احتیاج دارد، در کتابش (قرآن) آورده است. منظور از آنچه مورد نیاز است؛ نیازهای مربوط به هدایت یعنی نیازهایی که پیامبران برای آنها فرستاده شده اند.

ذکر نکات علمی بی سابقه

در جامعه ای از علم و رشته های علمی خبری نبود، قرآن به برخی نکات علمی اشاره کرده که بعدها توسط دانشمندان کشف گردید. این مطلب بیانگر فراتر بودن قرآن و علم خداوند از علم آن روز جامعه است برای مثال

نیروی جاذبه

قرآن جاذبه بین ستارگان را عامل درهم نرفتن ستارگان بیان کرد در حالیکه تا قبل از قرن 18 دانشمندان فکر می کردند ستارگان به سقف آسمان چسبیده اند. (تشبیه زمین به ذلول)

قرآن: خداوند، آسمان ها را با ستون هایی که برای شما دیدنی نیستند، برپا داشته است.

انبساط جهان

یعنی فاصله گرفتن کهکشان ها از هم به طور مدام. از مهمترین اکتشافات در قرن بیستم است.

قران: و السماء بنیناها باید و انا لموسعون

و آسمان را با قدرت خود برافراشتیم و همواره آن را وسعت می بخشیم.