مکان مناسب برای ساخت تونل و فضاهای زیرزمینی و سازه‌های دریایی

انواع حفاری‌های زیرزمینی:

۱) تونل:

استفاده به منظور حمل و نقل، انتقال آب، انتقال فاضلاب و یا استخراج مواد معدنی.

۲) مغار:

۱- فضاهای زیرزمینی بزرگ تر از تونل‌ها هستند.

۲- برای ایجاد تأسیسات زیرزمینی مانند نیروگاه‌ها، ایستگاه‌های مترو، ذخیره نفت و ... کاربرد دارند.

زمین‌هایی با مقاومت کافی یعنی مناطقی با کمترین خردشدگی، هوازدگی و نشت آب مکان‌های مناسبی هستند.

اهمیت آب‌های زیرزمینی بر ایمنی و پایداری سازه‌های سطحی و زیرزمینی:

برآورد و کنترل جریان و فشار آب زیرزمینی (در تونل‌ها، ترانشه، زمین‌های زیرسازه‌ها و درون سازه‌هایی مانند سدها).

موقعیت سطح ایستابی:

تونل‌هایی که در بالای سطح ایستابی قرار دارند، پایدارتر هستند.

الف) محور تونل موازی با لایه بندی:

در این حالت مسیر حفر تونل، فقط از یک لایه عبور میکند (عدم وجود تنوع در لایه بندی از لحاظ جنس لایه‌های تشکیل دهنده) و با توجه به فرض صورت سؤال که این لایه را محکم در نظر گرفته است. امکان ریزش تونل کمتر خواهد بود و تونل مستحکم تر می‌باشد.

ب) محور تونل عمود بر لایه بندی:

در این حالت مسیر حفر تونل، از لایه‌های سنگی با جنس‌های مختلف عبور می‌کند. (تنوع در لایه بندی) در نتیجه به علت متفاوت بودن جنس سنگ‌ها، شاهد وجود مقاومت‌های مختلفی در برابر تنش‌ها و فشارها خواهیم بود. پس امکان ریزش تونل بیشتر می‌باشد.

انواع سازه‌های دریایی:

اسکله‌ها، پایه‌های نفتی، تونل‌های زیر دریایی و ... (در سواحل دریا و یا در دریا).

در مکان یابی سازه‌های دریایی می‌بایست به نکات زیر توجه کرد:

۱- مطالعات زمین شناسی

۲- توجه به جریان‌های دریایی

۳- ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آب دریا