پیر و جوان به مراکز سپاه پاسداران روی آوردند و داوطلبانه به جبهه های جنگ اعزام شدند. مساجد به مراکز جمع آوری کمک های مردمی تبدیل شدند. زنان نیز از هیچ کوششی برای کمک به دفاع ملی دریغ نورزیدند. پیروزی های پی در پی ایران در جنگ به تقویت وحدت ملی در کشور انجامید. با همت غیور مردان ایران، آبادان از محاصره خارج و خرمشهر آزاد شد .دشمن متجاوز در بقیه نقاط مرزی نیز تن به شکست های بزرگی داد .با شـکسـت های پی در پی عراق در جنگ، دولت های عربی و غربی به کمک های خود به عراق افزودند.
در حالی که نیروهای ایران، پی در پی عراقی ها را به عقب می راندند، صدام ندای صلح خواهی سر داد. سازمان ملل که باید از همان آغاز حمله، صدام را محکوم می کرد، تحت نفوذ شرق و غرب از این کار طفره می رفت؛ اکنون با او هم صدا شده بود و طرفین را به آتش بس نه عقب نشینی عراق دعوت می کرد .دولت مردان ایران در ابتدا پیشنهاد آتش بس را نپذیرفتند، زیرا بخش هایی از ایران در تصرف عراق بود و قبول آتش بس موجب تثبیت حضور آنان در خاک ایران می شد، صدام در صدد بود با آتش بس، فرصتی به دست آورد تا به تجدید قوا و بازسازی نیروهای خود به پردازد. صـدام که با حمله به ایران، هزاران نفر را شـهید و خانواده های زیادی را داغ دار کرده بود، باید به عنوان آغازگر جنگ محکوم و تنبیه می شد.