علمه در بدو ورودش به قم در سال 1325 به دو نکته مهم درباره فضای فکری ایران پی میبرد:
نخست: اینکه مکاتب فلسفی اروپا به ایران آمده و در حال گسترش است؛ مثل مارکسیسم و ماتریالیسم .
دوم: حوزه های علمیه توانایی مواجهه با این افکار و اندیشه ها را ندارند و راه رهایی از این معضل، تدریس فلسفه و مباحث فلسفی است .
علامه با پشتکار بسیار زیاد خود، در چهار محور اقدامات فلسفی خود را شروع کرد:
1 . تدریس فلسفه ناظر برمسائل روز فلسفی:
نکاتی درباره کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم» :
1 متن کتاب اصول فلسفه از علمه و پاورقیهای آن از شهید مرتضی مطهری است.
2 این کتاب نقشی تعیین کننده در روشن کردن افکار دانشجویان و طلب داشت.
3 علامه و مطهری در این کتاب نشان دادند که هنوز هم میتوان از فلسفه صدرایی )حکمت متعالیه( برای پاسخ به نیازهای روز بهره برد .
4 این کتاب نگاهی تطبیقی به فلسفه داشت؛ مثل مباحثی چون معرفت )شناخت( و علیت را با دیدگاه های فلسفه ماتریالیستی و اروپایی مقایسه کردند .
2 . احیاء تدریس و تفسیر قرآن کریم: علمه در این راستا یک جلسه تفسیر تشکیل داد و با سبکی جدید به تفسیر قرآن پرداخت. نتیجه این تلش: تالیف تفسیر 20 جلدی «المیزان» است .
ویژگی این تفسیر:
3 . ارتباط با مراکز دانشگاهی و فرهنگی:
4 . تربیت شاگردان:
تهیه کننده : دکتر حمیدرضا عبدلی