خداوند مهربان است و مهربانی او همه چیز و همه کس را در برگرفته است.
او آن قدر مهربان است که مهرورزی بر بندگان را بر خود واجب کرده و خود را دوستدار آنان نامیده است .
وَ هُوَ الغَفورُ الوَدودُ
او آمرزنده و دوستدار بندگانش است.
او مجازات کننده نیز هست و کسانی را که به مبارزه با حق برخیزند و از گناه و سرکشی دست برندارند، از رحمت خویش محروم و به عذابی دردناک گرفتار می کند.
وَ مَن یُشاق اللّهَ، فِانَّ اللّهَ شَدیدُ الِعقاب
و هرکه با خدا دشمنی کند بداند که خداوند به سختی عقوبت می کند.
خداوند به بندگانش ظلم نمی کند بلکه این انسان ها هستند که با گناهان و خطاهایشان به خود ظلم می کنند و خود را در مسیر گرفتاری و هلاکت قرار می دهند.
اِنَّ اللّهَ لا یَظِلمُ النّاسَ شَیئًا، وَ لکِنَّ النّاسَ اَنفُسَهُم یَظِلمونَ.
خداوند به مردم هیچ ستمی نمی کند بلکه این مردمند که به خود ستم می کنند.