نمونه سوالات تشریحی فصل 12 مطالعات اجتماعی ششم همراه با جواب تشریحی

شاه اسماعیل

شاه عباس اول - اصفهان

شیعه

عالمان دینی - مراسم مذهبی

عثمانی ها - ازبکان

صنعتگران - دانشمندان

آنها مخالفان خود را در داخل کشور سرکوب کردند و با دشمنان قدرتمند خود، مانند عثمانیها در غرب و ازبکان در شرق جنگیدند و پیروزی هایی به دست آوردند.

1. حکومت قدرتمند و یکپارچه
2. رونق تجارت
3. برقراری امنیّت در راه ها و شهرها
4. حمایت از هنرمندان

1. کمال الدین بهزاد
2. شیخ بهایی
3. علیرضا عبّاسی
4. علّامه مجلسی

اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران نابسامان بود و حکومت قدرتمندی در کشور وجود نداشت و هر بخش آن در اختیار حکومتی بود.

تبریز – اصفهان - قزوین

هم از راه خشکی با کاروانها و هم از راه دریا با کشتی

1. پارچه های زربفت
2. سنگ های قیمتی
3. خشکبار
4. ابریشم

کاروانسراها محلّ استراحت و تأمین آذوقه ی مسافران و چهار پایانی بود که راه های طولانی را از شهری به شهر دیگر طی میکردند.

برقراری امنیت در راه ها و شهرها به وسیله ی صفویان

از راه مالیات هایی که از ولایات میگرفتند. کشاورزان، بازرگانان و صنعتگران و همهی مردم مجبور بودند بخشی از درآمد خود را به مأموران حکومت بدهند.

بسیاری از جهانگردان، دیده ها و شنیده ها و خاطرات خود را از سفرهایشان می نوشتند و گاهی با نقّاشی نیز تصویر میکردند. به این نوشته ها «سفرنامه» میگویند.

اوضاع سیاسی واجتماعی ایران نابسامان بود. حکومت قدرتمندی در کشور وجود نداشت وهر بخش آن در اختیار حکومتی بود.

آن ها مخالفان خود را در داخل سرکوب کردند. همچنین با دشمنان قدرتمند خود مانند عثمانی ها در غرب و ازبکان در شرق جنگیدند و پیروزی هایی به دست آوردند.

کمال الدین بهزاد، علیرضا عباسی، شیخ بهایی و علامه مجلسی.

تبریز، قزوین، اصفهان

هم از راه خشکی با کاروان ها وهم از راه دریا باکشتی فرستاده می شود .

ابریشم، پارچه های زربفت، سنگ های قیمتی وخشکبار.

برقراری امنیت در راه ها وشهرها به وسیله ی صفویان

کاروانسرا محل تامین آذوقه ی مسافران و چهارپایانی بود که راه های طوالنی رااز شهری به شهر دیگر طی می کردند.

از راه مالیات هایی که از ولایت میگرفتند. کشاورزان، بازرگانان و صنعتگران و همه ی مردم مجبور بودند بخشی از درآمد خود را به ماموران حکومت بدهند.

در گذشته ی بسیاری از جهانگردان،دیده ها وشنیده ها وخاطرات خود را از سفرنامه هایشان می نوشتند و گاهی با نقاشی نیز تصویر می کردند.

برای آشنایی باشهرهای دیگرومردمان آنها یا به قصد زیارت یا تحصیل علوم دینی ومشقت سفر میکردند. گاهی نیز بعضی حکومت ها، افرادی را به صفر های دور ودراز به کشورهای دیگر روانه میکردند تا اطلاعاتی از آن کشورها به دست بیاورند.

حکومت قدرتمند ویکپارچه، رونق تجارت، برقراری امنیت در راه ها وشهر ها، حمایت هنرمندان

شاه اسماعیل

شاه عباس اول - اصفهان

شیعه

عالمان دینی

عثمانی - ازبکان

صنعت گران و دانشمندان

هرات – تفلیس – بغداد – موصل – نجف

تبریز – قزوین – اصفهان

در اوایل قرن دهم هجری اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران نابسامان بود. حکومت قدرتمندی در کشور وجود نداشت و هر بخش آن در اختیار حکومتی بود.

شاه اسماعیل صفوی

شاه عباس اول - اصفهان

1) مذهب شیعه را مذهب رسمی کشور اعلام کردند.

2) از عالمان دینی و مراسمات مذهبی حمایت می کردند.

3) به ساختن مسجد عالقه مند بودند.

کمال الدین بهزاد - علیرضا عباسی - شیخ بهایی - علامه مجلسی

دوره ی صفویه

1. حکومت قدرتمند و یکپارچه
2. رونق تجارت
3. برقراری امنیت در راه ها و شهرها
4. حمایت از هنرمندان

صفویان مخالفان خود را در داخل کشور سرکوب کردند همچنین با دشمنان قدرتمند خود مانند عثمانی ها در غرب و ازبکان در شرق جنگیدند و پیروزی هایی به دست آوردند.

تجارت و داد و ستد

ابریشم، پارچه های زربفت، سنگ های قیمتی و خشکبار

هم از راه خشکی با کاروان ها و هم از راه دریا با کشتی فرستاده می شدند.

حکومت صفوی به ساختن راه ها و کاروانسروا ها اهمیت زیادی می داد.کاروانسراها محل استراحت و تأمین آذوقه ی مسافران و چهارپایانی بودند که راه های طوالنی را از شهری به شهر دیگر طی میکردند .

برقراری امنیت در راه ها و شهرها توسط صفویان

هنرمندان، صنعتگران و دانشمندان

شاهان صفوی مانند سایر شاهان ثروتمند بودند آنها زمین های زیادی را در کشور به ملک شخصی خود درآورده بودند در آمد حکومت صفوی و مخارج شاه و درباریان از راه مالیات هایی که از ولایاتمی گرفتند. کشاورزان، بازرگانان و صنعتگرانوو همه ی مردم مجبور بودند بخشی از درآمد خود را به مأموران حکومت بدهند.

برای آشنایی با شهرهای دیگر و مردمان آن ها یا به قصد زیارت یاتحصیل علوم دینی با همه ی رنج و مشقت سفر می کردند گاهی نیز بعضی حکومت ها ، افرادی را به سفره ی دور و دراز به کشورهایدیگر روانه می کردند تا اطلاعاتی از آن کشورها به دست بیاورند.

در گذشته بسیاری از جهانگردان، دیده ها و شنیده ها و خاطرات خود را از سفرهایشان می نوشتند و گاهی با نقّاشی نیز تصویر می کردند. به این نوشته ها سفرنامه می گویند