عناصر اقتصادی که در مقایسه کشورها یکدیگر مورد توجه قرار می گیرند عبارتند از: میزان تولید درآمد و متوسط طول عمر
اندازه گیری عواملی چون امنیت، آزادی، احساس رضایت از زندگی به صورت کمّی، دشوار یا ناممکن است.
شاخص توسعۀ انسانی حدود ۳ دهۀ پیش مطرح شد.
مالکیت ۸۰ درصد از درآمد جهان در اختیار ۲۰ درصد از ساکنان آن است.
از نیمۀ اول قرن بیستم، کشورهای ژاپن و آسیای جنوب شرقی رشد اقتصادی سریعی داشته اند.
در کشورهایی که جنگ های داخلی و خارجی، گرسنگی و سوء تغذیه وجود دارد، سطح امید به زندگی پایین است.
میانگین سال های تحصیل در ایران، 9/8 سال و در مالزی، 10/5 سال است.
عوامل مؤثر در نابرابری جهان را به دو گروه داخلی و خارجی تقسیم می کنند.
کشورهای جهان را براساس شاخص توسعۀ انسانی به ۳ گروه تقسیم می کنند.
یکی از عواملی که همواره در بخش نابرابری کشورها با یکدیگر مورد توجه قرار گرفته عوامل اجتماعی است.
در سال ۲۰۱۴ میلادی میزان شاخص توسعه انسانی در ایران ۷۴۹ هزارم بوده است.
بیشتر ساکنان کشورها با درآمد بالا در کشورهای آمریکای شمالی و اروپای غربی از رفاه و سطح زندگی خوبی برخوردار نیستند.
بحران های سیاسی باعث شده نه تنها رشد اقتصاد مطلوبی نداشتهاند بلکه تولید و درآمد در آنها نیز کاهش یافته است.
در کشورهایی که مردم در محیطی پاک و بدون آلودگی زندگی میکنند به غذای کافی و آب سالم دسترسی ندارند.