جواب ایستگاه تفکر صفحه 81 درس 6 از من تا خدا هفتم (تو خدای بزرگ منی)

نظم دانه‌های برف: هر دانه برف، یک شاهکار هنری با ساختاری شش‌ضلعی و کاملاً منحصربه‌فرد است. با اینکه همه از مولکول‌های ساده آب تشکیل شده‌اند، هیچ دو دانه برفی در تمام تاریخ شبیه به هم پیدا نشده است. این نظم و زیبایی در مقیاسی چنین کوچک، حیرت‌انگیز است.

مهاجرت پرندگان: برخی پرندگان کوچک، هر سال هزاران کیلومتر را از یک قاره به قاره‌ای دیگر پرواز می‌کنند و سال بعد دقیقاً به همان نقطه بازمی‌گردند. آن‌ها برای این کار از میدان مغناطیسی زمین مانند یک قطب‌نمای داخلی استفاده می‌کنند. این سیستم ناوبری پیچیده و دقیق، یکی از شگفتی‌های بزرگ دنیای موجودات زنده است.

پیچیدگی چشم انسان: چشم ما یک دوربین فوق‌پیشرفته است که می‌تواند میلیون‌ها رنگ را تشخیص دهد و به صورت خودکار روی فواصل دور و نزدیک تمرکز کند. ساختار هماهنگ بین عدسی، شبکیه و مغز برای پردازش اطلاعات بینایی، بسیار پیچیده‌تر از هر دوربینی است که انسان ساخته.

ما از طریق یک فرآیند فکری منطقی و ساده می‌توانیم از این شگفتی‌ها به بزرگی خالق پی ببریم، درست مانند مثالی که در درس در مورد ماشین و سازنده‌اش خواندیم:

مشاهده نظم و پیچیدگی: اولین قدم این است که متوجه شویم این پدیده‌ها تصادفی و بی‌نظم نیستند، بلکه بسیار پیچیده و بر اساس قوانین دقیق کار می‌کنند.

ارتباط بین اثر و پدیدآورنده: ذهن ما به طور طبیعی می‌پذیرد که هر اثر هنری شگفت‌انگیز یا هر دستگاه پیچیده‌ای، یک خالق هوشمند و توانا دارد. همانطور که یک ماشین پیشرفته، نشان‌دهنده دانش و مهارت سازنده‌اش است ، نظم و شگفتی‌های جهان هم یک آفریننده دانا و قدرتمند را به ما نشان می‌دهد.

درک عظمت خالق از روی عظمت خلقت: در نهایت، با مقایسه، به بزرگی خالق پی می‌بریم. اگر جهان هستی با این همه کهکشان و ستاره تا این حد عظیم و باشکوه است، پس آفریننده آن چقدر باید بزرگ‌تر و قدرتمندتر باشد؟ تفکر در این شگفتی‌ها، بهترین راه برای درک گوشه‌ای از عظمت و بزرگی خداوند است.