به دقت به شکل زیر نگاه کنید. نمودار یک منحنی در دستگاه مختصات ترسیم شده است. نام منحنی p(x) است و در برخی بازه ها بالای محور x هاست و لذا مثبت است و در برخی بازه ها زیر محور x هاست و لذا منفی است. اگر دقت کنید نقاطی که منحنی محور طولها را در آن ها قطع کرده است نقشی اساسی در تعیین اینکه p مثبت است یا منفی بازی می کند. چنین نقاطی را ریشه های p گوییم. در حالت کلی نقاط حاصل از حل معادله p(x)=0 را ریشه های p گوییم.
تعیین علامت دوجمله ای درجه اول
می خواهیم عبارت p(x)=ax+b را تعیین علامت کنیم. ابتدا ریشه یا ریشه های آن را بدست می آوریم:
p(x)=0→ax+b=0→x=−ba
در حالت کلی نمودار p(x)=y=ax+b یکی از دو حالت زیر را دارد:
ازنمودار فوق می توان نتیجه گرفت:
خلاصه بحث فوق در جدول زیر که آن را جدول تعیین علامت می نامیم آمده است.
چنانچه بخواهیم علامت یک عبارت جبری را که شامل چند دوجمله ای درجه اول است را تعیین کنیم، می توانیم در یک جدول همه ی دوجمله ایها را نوشته و ریشه تک تک آنها را یافته و هر کدام را تعیین علامت کنیم و دست آخر با ضرب علامت ها درهم علامت کل عبارت را بیابیم.
مثال
عبارت y=5x−2 را تعیین علامت کنید.
ریشه عبارت 5x−2 از معادله 5x+2=0 به دست می آید که برابر x=25 است.
با توجه به اینکه علامت ضریب x ؛ یعنی a=5 مثبت است، طبق جدول بالا، جدول تعیین علامت به صورت زیر است:
مقدار y را برای x=3 و x=−1 به دست آورید و صحت علامت اعداد به دست آمده را با جدول بالا بررسی کنید.
x=3→y=5(3)−2=13x=−1→y=5(−1)−2=−7
همان طور که تا الان متوجه شدید یک سه جمله ای درجه دوم را می توان با تجزیه به عامل های درجه اول تعیین علامت کرد. اما این زمانی شدنی است که عبارت تجزیه شود . در صورتیکه عبارت تجزیه نشود راه حل چیست؟ راه حل یافتن روشی است که به کمک آن بتوان سه جمله ای ها را مستقیما تعیین علامت کرد. در حالت کلی یک سه جمله ای درجه دوم یا همان سهمی به یکی از صورت های زیر است:
الف: اگر Δ⟩0
ب: اگر Δ=0
ج: اگر Δ⟨0
پس برای تعیین علامت سه جمله ای p(x) ابتدا باید p(x)=0 را حل کنیم. پس اولین گام یافتن مبین معادله درجه دوم است یعنی Δ=b2−4ac است که بسته به علامت Δ یکی از جداول زیر را تشکیل می دهیم.
اگر Δ⟩0 باشد:
اگر Δ=0 باشد:
اگر Δ⟨0 باشد:
نتایج حاصل از بررسی نمودارهای یک سه جمله ای درجه دوم را می توان از روی معادله سه جمله ای درجه دوم p(x)=ax2+bx+c نیز بدست آورد. برای این منظور فرم تبدیل شده ی عبارت p را که قبلا محاسبه کرده ایم بصورت زیر می نویسیم:
p(x)=ax2+bx+c=a((x+b2a)2−b2−4ac4a2)=a((x+b2a)2−Δ4a2)→p(x)a=((x+b2a)2−Δ4a2)
حال اگر Δ⟨0 باشد عبارت (x+b2a)2−Δ4a2 همواره مثبت است پس p(x)a هم مثبت است و این یعنی اگر a مثبت باشد آنگاه p(x) هم مثبت است.و اگر a منفی باشد آنگاه p(x) هم منفی است.
حال اگر Δ=0 باشد عبارت حاصل بصورت (x+b2a)2 درمی آید و باز p(x)a مثبت است و مانند حالت قبل نتیجه حاصل می شود.
سرانجام اگر Δ⟩0 باشد، پس √Δ با معنی است و داریم:
1)p(x)a=((x+b2a)2−Δ4a2)p(x)a=(x+b2a−√Δ2a)(x+b2a+√Δ2a)
عبارت های داخل پرانتز که بلافاصله بعد از x آمده اند همان ریشه های معادله p(x)=0 هستند. اگر قرار دهیم: x2=−b−√Δ2a و x1=−b+√Δ2a
آنگاه معادله (1) بصورت زیر تبدیل می شود:
p(x)a=(x−x1)(x−x2)
بدون آنکه استدلال دچار نقصان شود می توان فرض کرد x1⟨x2 است. حال برای بررسی علامت p(x)a باید حالات زیر را بررسی کرد.
1) اگر x1⟨x⟨x2 باشد عبارت (x−x1)(x−x2) منفی است و لذا p(x)a منفی است و این یعنی p(x) و a از نظر علامت مخالف هم هستند.
2) اگر x1⟨x⟨x2 باشد و یا x1⟨x2⟨x باشد عبارت (x−x1)(x−x2) مثبت است و لذا p(x)a هم مثبت است و این یعنی p(x) و a هم علامت هستند.
همان طور که مشاهده کردید نتایج بدست آمده در این حالت منطبق بر نتایج بدست آمده از نمودارهای هندسی است.
عبارت p(x)=x(x−3)2x2+x−2 را تعیین علامت کنید.
هریک از عبارت های موجود در صورت و مخرج را تعیین علامت می کنیم و نتایج را در یک جدول می نویسیم.
x=0(x−3)2=0→x−3=0→x=3x2+x−2=0→(x+2)(x−1)=0→x=−2∨x=1
تهیه کننده: فرهاد صمدی