ما همواره دوست داریم همه چیز مطابق نظرما و تحت اختیار ما باشد و با انجام دادن رفتارهای گوناگون سعی می کنیم محیط را در کنترل خود بگیریم و پیامدهای ناگوار را از خود دور کنیم.
ادراک کنترل و کارایی باید سازنده باشد. یعنی: با شواهد محیطی لازم را داشته باشد زیرا در صورت ناهماهنگی:
زمانی که به این نتیجه برسد که شرایط بیمارستان و بیمار برای انجام جراحی مهیا و خوب است.
زمانی که انتظار داشته باشد که کارایی لازم را دارد و می تواند از پس عمل جراحی بر بیاید یعنی داشتن مهارت لازم در انجام دادن کار را از خود حس کند.
پس از پایان عمل نتیجه خوبی برای بیمار و جراح داشته باشد یعنی:
_ در صورت شکست در امتحان آن را به دیگران نسبت می دهند:
_ در صورت موفق شدن در امتحان آن را به خود نسبت می دهند:
_ افراد در شکست دیگران را مقصر می دانند و در موفقیت، خود را عامل پیروزی می دانند.
_ در صورت نسبت دادن شکست به چیزی که تحت کنترل افراد نیست (توانایی و دشواری تکلیف) انگیزه بسیار کم برای جبران داریم.
برای کمک به این افراد باید گفت، برای پیروزی در تکالیف و امتحانات، باید آنها را به چیزهایی نسبت دهند که در اختیار خودشان است نه به چیزهایی که از دایره اختیار آنها بیرون است. شکست و اشتباه خود را به ناتوانی و دشواری تکلیف نسبت ندهیم بلکه بگوییم: چون من تلاش نکردم، موفق نشدم؛ چون من برنامه ریزی نکردم، موفق نشدم. برنامه ریزی و تلاش از عوامل تحت کنترل ما هستند و به راحتی می توانند شکست های ما را در ورزش، درس و شغل جبران کرده و ما را به توفیق برسانند.
کسانی که شکست را به عوامل پایدار، مانند استعداد و دشواری تکلیف، نسبت می دهند. استعداد، توانایی و تکلیف از عواملی نیست که در اختیار فرد باشد. فرد هرگز نمی تواند استعداد را افزایش داده یا تکلیف را آسان نماید.
برای موفقیت در هر کاری فرد باید به عواملی توجه کند که:
تهیه کننده: زهرا میرشکاری