1-جزء یا ویژگی «مشبه به»به «مشبه»اضافه می شود: اضافة استعاره مانند کنگرة عرش.
2-جزءیا ویژگی «مشبه به»به صورت یک گزاره به «مشبه»که نهاد جمله است نسبت داده می شود: اسنادی مانند:
به صحرا شدم عشق باریده بود (عشق از جهت باریدن مانند باران است(.
نهاد گزاره مشبه وجه شبه ادات مشبه به
شرط زیبایی استعارة مکنیّه در گرو آن ویژگی است که از «مشبه به»انتخاب و به صحرا، «مشبه»ذکر میشود.
استعارة مکنیّه ای که مشبه به آن انسان باشد. مانند: رخ اندیشه، برای اندیشه رخ قائل شده که صفت انسانی است.
تهیه کننده: معصومه محمودی