نخستین مرحله اختلاف بین دو جریان (جناح) سیاسی اوایل انقلاب، در انتخاب نخست وزیر شدت گرفت. طبق قانون اساسی رئیس جمهور بایستی فردی را جهت تصدی سمت نخست وزیری به مجلس معرفی کند و پس از رأی اعتماد نمایندگان منصب او رسمیت و اعتبار می یافت. بنی صدر و گروه های پشتیبان او برای تحمیل فرد مورد نظر خود به مجلس هیاهوی گسترده ای کردند، با ایستادگی نمایندگان مجلس، بنی صدر مجبور شد محمد علی رجایی (مورد اعتماد مجلس) را معرفی کند. رجایی با رأی قاطع نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نخست وزیر شد.