ناآگاه: نسبت به نیازهای دائمی انسان به خدا بی توجه اند.
آگاه: دائماً سایه لطف و رحمت خدا را احساس می کنند و خود را نیازمند خدا می بینند.
معرفت انسان به خود و رابطه اش با خدا بیشتر شود.
نیاز به خدا را بیشتر احساس می کند.
عجز و بندگی اش را ابراز می کند.
پیامبراکرم (ص): «اَللهُمَّ لا تَکِلنی اِلی نَفسی طَرفَةَ عَینٍ اَبَدًا»