1_ إنّ : للتّاکید:
برای تاکید جمله بعد از خود به کار می رود و به معنای «قطعا،ً همانا، به درستیکه، بیگمان» است؛
مثال
﴿ ... إنَّ اللّهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُحسِنینَ ﴾ اَلتَّوبَة: 12١
بیگمان خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمیکند.
«إنَّ» تکیه کلام عرب است ودر بیشتر جملات لازم نیست ترجمه شود و در تست اگر ترجمه نشود اشکالی ندارد.
2_ أنَّّ : للرّبط، للتواصل بین الجملتین:ِ به معنای «که» است و دو جمله را به هم پیوند میدهد؛
مثال
﴿قالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَی کُلِّ شَیٍ قَدیرٌ﴾ اَلْبَقَرَة252
گفت میدانم که خدا بر هر چیزی تواناست. تفاوت «إنَّ» و «أنَ» این است که »إنَّ« اول جمله و «أنَّ» وسط جمله می آید.
(لأن:َّ للتعلیل، برای بیان علت معمولاً «لِأَنَّ» به معنای «زیرا، برای اینکه» است.
مثال
پرسش: لِماذا ما سافَرْتَ بِالطّائِرَةِ؟ چرا با هواپیما سفر نکردی؟
پاسخ: لِأَنَّ بِطاقَةَ الطّائِرَةِ غالیَة.ٌ زیرا بلیط هواپیما گران است.)
3_ کأَّن: للتّشبیه أو للتّردید: بیشتر برای تشبیه وهمانند سازی وگاهی برای ایجاد شکّ و تردید می آید به معنای «گویا» و «مثل اینکه» است؛
مثال
﴿ کَأَنَّــهُنَّ الْیاقوتُ وَ الْمَرجانُ﴾ گویا آنها مانند یاقوت و مرجانند.(للتشبیه)
کأنَّ عَلیّاً قائم: مثل اینکه علی ایستاده است (للشّک)منظور این است که من شک دارم علی ایستاده است.
4_ لکن: (لتکمیل العبارة ولرفع الإبهام عن ماقبل)
به معنای «ولی و اما » برای کامل کردن پیام و برطرف کردن ابهام جملة قبل از خود به کار می رود..
مثال
﴿إِنَّ اللّهَ لَذو فَضلٍ عَلَی النّاسِ وَلکِنَّ أَکثَرَ النَّاسِ لا یَشْکُرونَ ﴾ اَلْبَقَرَة:2٤٢
بیگمان خدا دارای بخشش بر مردم است ولی بیشتر مردم سپاسگزاری نمیکنند.
5_ لیْت: (للتّمَّنّی ، لانرجو وقوعه) به معنای «کاش» و «ای کاش» بیانگر آرزوست و به صورت «یا لَیْتَ» هم به کار میرود؛
مثال
﴿وَ یَقولُ الْکافِرُ یا لَیْتـَـنی کُنْتُ تُراباً﴾ اَلنَّبأ: ٤١
و کافر میگوید ای کاش من خاک بودم!
6_ لعَّل:َّّ للتّرجّی والرّجاء : به معنی(شاید وامید است،چه بسا) -برای امیدواری به کار می رود.
مثال
﴿إنّا جَعَلناهُ قُرآناً *عَرَبیّاً لَعَلَّـکُمْ تَعْقِلونَ*)
- بیگمان ما قرآن را به زبان عربی قرار دادیم امید است شما خرددورزی کنید.