از ترکیب اسم با «زار»، واژه هایی با معنی جدید ساخته می شود:
سبزه زار: جایی که پر از سبزه است.
نمک زار: جایی که در آن زمین نمک وجود دارد.
گندمزار: جایی که در آن گندم می روید.
چمنزار: جایی که آن چمن فراوان روییده است.
نیزار: جایی که نی فراوان روییده است.
گلزار: جایی که در آن گل فراوان روییده است.
هرگاه زار به انتهای کلمه ای اضافه شود، کلمه ای جدید ساخته می شود و از مفهوم آن (جایی که چیزی به طور فراوان در آن وجود دارد) درک می شود.
در ترکیب کلماتی که آخر آن ( ـه ) صدای ــــــــــِـــــــــ دارد اتصال با «ی» صورت می گیرد؛ مانند:
پنجه ی صیاد، کله ی موش، بیشه ی خفته، خانه ی ما
در کلماتی که صدای آخر آن ها (آ) است نیز هنگام ترکیب به «ی» نیاز داریم:
ترس ها = ترس های نادرست
در کلماتی که آخر آن صدای «ه» شنیده می شود و سایر کلمات اتصال با کسره (ــــــــــِـــــــــ) صورت می گیرد؛ مانند:
شاهِ وحوش، روزِ دگر، مردمِ ایران، سردارِ لشکر، ماهِ تابان
هنگام ادامه دادن یک نوشته و کامل کردن آن بایستی موارد زیر را در نظر بگیرید:
1) سعی کنید ارتباط بندهای نوشته با بخش آغاز آن حفظ شود.
2) نشانه های نگارشی را به جا و مناسب استفاده کنید.
3) با جمله ها و عبارت های مناسب نوشته را به پایان ببرید.