متون درس « مِهْنَتُكَ فِي الْمُستَقبَلِ» و معنی:

مِهْنَتُكَ فِي الْمُستَقبَلِ

شغل تو در آینده

دَخَلَ الْمُدَرِّسُ في الصَّفِّ وَ قالَ: « دَرسُ الْيَومِ حَولَ مِهْنَةِ الْمُستَقبَلِ. فَسَأَلَ أَيَّ مِهنَةٍ تُحِبُّ؟»

معلّم وارد کلاس شد و گفت: درس امروز پیرامون شغل آینده است. پس پرسید: کدام شغل را دوست دارید؟

صادقٌ: أنَا أُحِبُّ الزِّراعَةَ. لِاَنَّها عَمَلٌ مُهِمٌّ لِتَقَدُّمِ الْبِلادِ. سَوفَ أَصيرُ مُهَندِساً زِراعيّاً.

صدق: من کشاورزی را دوست دارم. چرا که آن کار مهمی برای پیشرفت کشورها است. مهندس کشاورزی خواهم شد.

ناصِرٌ: أنَا أُحِبُّ بَيْعَ الْکُتُبِ؛ لِاَنَّ الْکُتُبَ کُنوزٌ و قالَ رَسولُ اللّهِ (ص) عَنْها: «اَلْکُتُبُ بَساتينُ العُلَماءِ»

ناصر: من کتاب فروشی را دوست دارم. چرا که کتاب ها گنج هستند و پیامبر اکرم (ص) درباره آن فرموده اند: «کتاب ها باغ های دانشمندان هستند.»

قاسِمٌ: سَأَصیرُ مُختَرِعاً وَ سَوفَ أَصْنَعُ جَوّالاً جَدیداً.

قاسم: مخترع خواهم شد و تلفن همرا جدیدی خواهم ساخت.

منصورٌ: أنَا أُحِبُّ الرّياضَةَ. أنَا لاعِبٌ مُمتازٌ في کُرَةِ الْقَدَمِ.

منصور: من ورزش را دوست دارم. من بازیکن ممتازی در فوتبال هستم.

أمينٌ: أنَا أُحِبُّ طِبَّ الْعُيونِ. سَوفَ أَصيرُ طَبيباً لِخِدمَةِ النّاسِ.

امین: من چشم پزشکی را دوس دارم. برای خدمت به مردم دکتر خواهم شد.

الطُّلّبُ ذَکَروا أَصحابَ الْمِهَنِ کَالْمُدَرِّسِ وَ الْخَبّازِ وَ الشُّرْطيِّ وَ الْحَلْوانيِّ وَ الْبائِعِ وَ الْمُمَرِّضِ وَ الْحَدّادِ وَ غَيْرِهِمْ.

دانش آموزان صاحب شغل هایی مانند معلّم و نانوا و پلیس و شیرینی فروش و فروشنده و پرستار و آهنگر و ... را نام بردند.

الْمُدَرِّسُ: ما هوَ هَدَفُکُم مِنِ انْتِخابِ الشُّغلِ؟

معلم: هدفتان از انتخاب شغل چیست؟

عارفٌ: خِدمَةُ النّاسِ. لِاَنَّ کُلَّ واحِدٍ مِنّا بِحاجَةٍ إلَی الْآخَرينَ .

عارف: خدمت به مردم. زیرا هر یک از ما به دیگری نیاز دارد.

الْمُدَرِّسُ: أَيُّ شُغلٍ مُهِمٌّ؟

معلّم: کدام شغل مهم است؟

حامِدٌ : کلُّ مِهنَةٍ مُهِمَّةٌ وَ الْبلِاد بِحاجَةٍ إلَی کُلِّ الْمِهَنِ .

حامد: همه شغل ها مهم هستند و کشورها به همه شغل ها نیاز دارند.

الْمُدَرِّسُ: عَلَينا بِاحْتِرامِ کُلِّ الْمِهَنِ.

معلّم: باید به همه شغل ها احترام بگذاریم.

قالَ رَسولُ اللّهِ (ص) : «خَيْرُ النّاسِ أنفَعُهُم لِلنّاسِ».

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «بهترین مردم سودمندترین آنها برای مردم است.»

الأربعینات:

قواعد درس « مِهْنَتُكَ فِي الْمُستَقبَلِ»:

دانستیم که فعل مضارع نشانه حال و آینده است. اما در ادامه می‌خواهیم با تغییراتی که بر سر فعل مضارع اعمال می‌کنیم، آن را فقط به آینده اختصاص دهیم.

فعل مستقبل (آینده) در عربی (سـ، سوفَ):

با افزودن  سَـ   و  سَوفَ   بر سر فعل مضارع، آن را به آینده تبدیل خواهیم کرد.

اما فرق بین  سَـ   و  سَوفَ   چیست؟

از ( سَـ) برای آینده نزدیک اما از (سَوفَ) برای آینده دور استفاده می‌کنیم.

أَنَا سَ أَذهَبُ: من خواهم رفت.

در این حالت بر سر اول  فعل اول شخص مفرد مضارع، سَـ   اضافه می‌کنیم.

أنتَ سَوفَ تَذهَبُ: تو (مذکر) خواهی رفت.

در این حالت بر سر اول فعل اول شخص مفرد مضارع، سَـوفَ   اضافه می‌کنیم.

أنتِ سَوفَ تَذهَبینَ: تو (مؤنث) خواهی رفت.

در این حالت بر سر اول فعل اول شخص مفرد مضارع، سَـوفَ اضافه می‌کنیم.

در ادامه نمونه‌های دیگری از این افعال را خواهید دید.

أَکتُبُ : می نویسم =سَأکتُبُ ، سوفَ أَکتُبُ : خواهم نوشت.

واژه نامه درس « مِهْنَتُكَ فِي الْمُستَقبَلِ» و معنی: