در صورتی که تکیه گاه بین نقطه اثر نیروی مقاوم و نیروی محرک باشد، اهرم از نوع اول است.
الاکلنگ (حالت دوم)، ترازوی دو کفه ای (حالت دوم)، انبردست (حالت سوم)، دیلم (حالت سوم)، سیم چین (حالت سوم)، قیچی آهن بری (حالت سوم)، قیچی خیاطی (حالت اول)، سر هنگام خم شدن (حالت اول).
اهرم نوع اول به سه حالت زیر دسته بندی می شود:
اگر تکیه گاه دقیقا وسط نیروی محرک و مقاوم باشد، دو بازوی محرک و مقاوم برابرند:
در این حالت مزیت مکانیکی این اهرم برابر با یک است؛ مانند الاکلنگ، ترازوی دو کفه ای
نوع کمک این اهرم: فقط تغییر جهت نیرو دارد.
اگر تکیه گاه بین نیروی محرک و مقاوم بوده و به نیروی مقاوم نزدیک باشد، بازوی محرک بزرگتر از بازوی مقاوم است.
مزیت مکانیکی این اهرم بیشتر از یک است؛ مثال: انبردست دیلم - سیم چین - قیچی آهن بری
نوع کمک این اهرم : تغییر جهت نیرو دارد- افزایش نیرو
اگر تکیه گاه بین نیروی محرک و مقاوم بوده و به نیروی محرم نزدیک تر باشد، بازوی مقاوم بزرگتر از بازوی محرک است و سرعت و مسافت اثر نیرو افزایش می یابد.
مزیت مکانیکی این اهرم کمتر از یک است؛ مثال: قیچی خیاطی۔ حالت سر هنگام خم شدن
نوع کمک این اهرم: تغییر جهت – افزایش سرعت و مسافت اثر نیرو