جاده ی شاهی بود که به فرمان داریوش بزرگ احداث گردید.
این جاده (به طول بیش از 2400 کیلومتر) شوش (یکی از پایتخت های هخامنشی) را به شهر «سارد» (در آسیای صغیر، ترکیه) متصل می کرد و به گفته ی «هِرودوت» در طول جاده ی شاهی به فاصله ی هر 25 یا 30 کیلومتر ایستگاه هایی با امکانات فراوان برای مسافران و کاروان ها ایجاد شده بود.
در جاهایی که زمین سست یا باتلاقی بود جاده را سنگ فرش می کردند جاده ها در آن زمان به گونه ای ساخته می شد که اَرابه ها (گاری ها) به آسانی بتوانند حرکت کنند.
اسب، الاغ و شتر همچنین از ارابه و گاری های دوچرخ و چهار چرخ که توسط اسب کشیده می شدند بهره ی فراوانی می بردند.