در آستیگماتیسم، شکل غیر عادی قرنیه موجب تاری دید میشود. آستیگماتیسم ، هم بر دید دور و هم بر دید نزدیک تأثیر میگذارد. چشم بعضی ها ممکن است هم آستیگمات باشد، هم نزدیک بین یا دوربین .
بر اساس یک پژوهش در آمریکا، از هر 10 کودک در سنین 5 تا 17 سالگی ، 3 کودک مبتلا به آستیگماتیسم هستند . در بنگلادش 32.4% افراد بالای سی سال مبتلا به این بیماری هستند . به طور کلی ، درجه شیوع آستیگماتیسم با افزایش سن ، رابطه مستقیم دارد
آستیگماتیسم یا کژبینی یکی از شایع ترین مشکلات اپتیکی چشم است ، و معمولاً علت آن نامنظمی شکل و انحنای قرنیه یا عدسی است . گاهی نیز علت آن نامنظمی شکل و انحنای عدسی چشم که در پشت عنبیه قرار دارد میباشد. آستیگماتیسم حالتی است که چند تا از دیوپترهای چشم کرویت خود را از دست داده اند .
اگر چشم را به عنوان یک عدسی کروی در نظر بگیریم، هرگاه این عدسی از حالت کروی خارج شود و به سمت حالت بیضوی برود (شبیه خربزه ) ، در این صورت دارای دو کانون خطی به جای یک کانون نقطه ایی خواهد بود . در نتیجه تصاویر به دلیل انکسار نامساوی در قسمتهای مختلف قرنیه کاملاً بر روی شبکیه متمرکز نمیشوند و تصاویر چه دور و چه نزدیک تار میشوند. بنابراین افرادی که دچار درجات بالایی از آستیگماتیسم هستند نه تنها همانند افراد نزدیک بین اشیای دور را تار میبینند ، بلکه اشیای نزدیک را هم تار میبینند . افراد آستیگمات گاهی اوقات نورهای اضافی در مسیر دید خود میبینند .