بیشترین کهکشان‌هایی که تاکنون در عالم کشف شده‌اند، از نوع کهکشان‌های مارپیچی بوده‌اند.
کهکشان خود ما موسوم به کهکشان راه شیری، کهکشان مجاور ما موسوم به آندرومدا و همچنین کهکشان فرفره، کهکشان گرداب و کهکشان نهنگ از نوع کهکشان‌های مارپیچی هستند.
مارپیچ‌ها، قرص‌های چرخانی از ستاره‌ها و سحابی‌ها هستند که با پوسته‌ای از ماده تاریک احاطه شده‌اند. منطقه مرکزی درخشنده در هسته یک کهکشان را برآمدگی کهکشانی (galactic bulge) می‌نامند.
بسیاری از کهکشان‌های مارپیچی در بخش فوقانی و زیرین قرص خود، هاله‌ای از ستارگان و خوشه‌های ستاره‌ای دارند.
Kiing